Op kamers (4)

Hallo vaste lezers, nieuwe lezers, mensen die per ongeluk op de link hebben geklikt en mensen uit Rusland die om de een of andere reden ook op deze site terecht komen. Dit is gewoon al het vierde bericht in de op kamers serie en ik ben zelf aardig verbaasd dat ik nog steeds inspiratie heb voor nieuwe verhalen over dit onderwerp. Mijn doordeweekse leven is voor veel mensen een mysterie, dus zal ik hier weer even kort vertellen wat we de afgelopen week hebben meegemaakt.

Na een weekend werken was ik maandag helemaal niet klaar voor een nieuwe week school, maar helaas voor mij was het toch weer zo ver. Aangezien er weer eens een aanrijding met persoon was, was het weer drama maandag ochtend want onze trein reed niet. Gelukkig voor ons konden we meerijden met een klasgenoot en zo kwamen we op tijd op school!
Die avond ging ik een nieuwe poging doen om (alweer) aardappelballetjes met een hamburger te maken. Vol angst gooide ik mijn hamburger in de pan, want we weten allemaal nog dat dit de vorige keer geen hoogtepunt was. Dit keer was mijn hamburger een groot succes en kon ik hem dus wel eten, de eerste geweldige maaltijd van de week was dus al binnen.

Dinsdag werd het allemaal nog wat heftiger. Nadat ik weer eens te veel onzin en eten kocht bij de Aldi en m'n avondeten ook nog eens pizza was, gingen we opzoek naar onze vuilnisbak. Deze was namelijk al meer dan een week vermist, nog langer dan mijn glazen dus. Goed aangekleed met zaklampen gingen wij de straat op, geen idee waarom we zaklampen hadden meegenomen want zelfs in het rampgebied, ook wel onze straat genoemd, staan nog gewoon lantaarnpalen. Na een paar meter te hebben gelopen kwamen wij onze vuilnisbak tegen, en die van de studentjes naast ons, dus we namen ze allebei mee. In ons huis en in onze 'tuin' lagen overal vuilniszakken met zooi dus we hebben de afvalbakken goed volgepropt. Tilburg heeft namelijk een ge-wel-dig systeem; de duobakken. Dit betekend dat het een grijze en groene bak in één is, en je bak dus al vol is als er twee vuilniszakken inzitten. Je grijze bak is dus vervangen door dit ding en van je oude groene bak hebben ze een papierbak gemaakt door een een stickter op te plakken met de tekst 'papierbak'. Allebei de bakken hebben wij volgegooid met ons afval en deze gingen we buitenzetten. Toen bedachten wij ons dat de bakken die ochtend al geleegd waren dus namen we ze weer mee terug, maar onze bak was vol en dat vonden we niet zo top. Dus besloten we al ons afval in de bak van onze buurtjes te gooien en deze bak terug te zetten waar we hem hadden gevonden, maar dit vond een meneer in onze straat maar een idioot plan. Hij stond vanuit z'n deuropening naar ons te schreeuwen wat we nou allemaal aan het doen waren en dat het niet logisch was dat we aan kwamen lopen met twee bakken en nu weer weggingen met één bak. Opzich was het ook niet echt logisch, maar dat is niet zijn probleem vonden wij. Hij heeft ons ook nog een soort van bedreigd met de woorden "Jullie wonen op nummer 3 hè?".
Toen we weer thuis waren gingen we overgooien met volkoren wraps, want deze blijken heel vies te zijn en we wilden ze weggooien. Iedereen was zo moe geworden van deze avond dat we 'vroeg' gingen slapen.

Woensdag verliep wel normaal, behalve dat m'n ontbijt worstenbroodjes waren, we een doos soesjes meenamen naar school en dat ik heb ontdekt dat ik een nog slechtere actrice ben als dat ik al dacht.

De dagen gaan zo snel voorbij, voor ik het wist was het alweer donderdag! Donderdag was zwaar, want ik wilde naar huis en alles duurde zo vreselijk lang. Eenmaal thuis heb ik samen met een huisgenootje een heerlijke maaltijd op tafel gezet, ook wel spaghettini (nee dit is geen typfout, dit is een producht van honig en het zijn een soort kleine stukjes spaghetti) met saus en gehakt genaamd. Na het eten gingen ik en mijn drie tassen de reis naar het Westland maken. Gelukkig werd ik afgezet bij het station, zodat ik niet met al die tassen naar de bushalte hoefde te lopen. Vervolgens sloot mijn trein gewoon perfect aan en reed deze ook nog eens zonder problemen naar mijn eindbestemming. Eenmaal in Delft uitgestapt kwam ik in het noodweer terecht (lees; regen), wat nu overigens nog steeds aan de gang is. Ik moest zo nodig naar de wc dat ik gewoon 50 cent heb betaald voor een stalen hok wc ding op het station, wat niet echt een hoogtepunt was. In het heerlijke weer kon ik nog eens 20 gezellige minuten wachten op het busje naar Naaldwijk en om ongeveer 10 uur 's avonds was ik dan toch eindelijk thuis.

Nu is het vakantie en blijven we een weekje thuis in het altijd spannende en gezellige Naaldwijk. Geniet van de vakantie mensjes, en voor de mensen die nog geen vakantie hebben; ik vind jullie wel een beetje zielig hoor!