dinsdag 30 juni 2015

Waar gaat het toch steeds mis?

Waar ging het mis? Dat is een zin die je mij vaak hoort zeggen. Want er gaan vaak dingen mis, maar dan is de vraag natuurlijk waar het mis ging? De afgelopen weken was het antwoord op deze vraag erg makkelijk. Het ging namelijk mis op Rotterdam Centraal. Een paar weken terug was het mijn favoriete dag van de periode: paperday! Jullie kennen deze term vast nog wel, dit is de lever al je opdrachten in tegelijk met de rest van je school dag. Op deze dag moet letterlijk iedereen zijn/haar opdrachten (netjes en duur geprint en fancy ingebonden + op USB/CD) inleveren. Dit inleveren kan altijd alleen tussen 10 en 2, dus je moet sowieso vroeg opstaan voor deze dag, en dat deed ik! M'n reis ging goed, in de sprinter richting Rotterdam begon ik aan mijn laatste opdracht die ik nog moest maken voor mijn portfolio voor Engels. Ik was ruim op tijd, dus zodra ik op school aan kwam had ik nog 1,5 uur om een stukje van een essay te schrijven, dat moest lukken! Om 10 uur was ik op Rotterdam Centraal, ik liep naar spoor 3 en hier ging het mis. Ik zag alleen maar balkjes met vertragingen, vervolgens verdwenen al deze balkjes en stond er ineens over 'rijdt niet'. Alle treinen richting Tilburg reden niet, de paniek sloeg toe. Niet alleen paniek, maar ook frustratie. Ik reis slechts zo'n 2 à 3 keer per week met de trein en er is letterlijk altijd wel iets aan de hand. Ik kreeg de tip om bij de Starbucks te gaan zitten, want daar hebben ze Wi-Fi en zo kon ik verder werken aan mijn essay. Helaas voor mij werkte de Wi-Fi die dag niet, dus ik moest moeilijk gaan doen om het zonder internet te regelen. Daarnaast was mijn telefoon leeg en dus uitgevallen en had ik geen oplader bij me, ik was dus ook nog eens onbereikbaar. Na ongeveer anderhalf uur was mijn essay af en ging ik vol goede moed terug naar spoor 3, het was inmiddels al een stuk later dus ik had goede hoop dat er een trein zou rijden. Aangekomen bij spoor 3 was ik verbaasd, de intercity direct stond al helemaal klaar en ik was blij. Eenmaal in de trein werd er ineens omgeroepen en ik werd weer teleurgesteld. De trein ging niet rijden door een eerdere verstoring. Ik kon de trein dus weer gezellig verlaten. Ik liep naar de overkant, spoor 4, en besloot daar te wachten op de intercity naar Venlo. Deze had gelukkig maar ongeveer 10 minuten vertraging, dus om 12 uur (ja je leest het goed, twee uur later) zat ik dan toch eindelijk in een trein die ook daadwerkelijk richting Tilburg ging rijden.
Ik kwam rond 1 uur aan op school en moest daar m'n portfolio nog even printen, niks aan de hand! Maar daarnaast moest ik ook twee bestandjes op een CD zetten en dit ging natuurlijk ook weer niet. Ik had een audio en video bestand, maar beide had ik als video opgeslagen en dat was te groot voor mijn CD. Ik besloot het audio bestand op YouTube te zetten, zodat ik het vervolgens kon downloaden als een MP3 bestand, lekker ingewikkeld maar ik wist even niet hoe ik het anders moest doen. Gelukkig duurde het uploaden slechts 20 minuten (het was inmiddels al tien over half twee). Mijn idee was wel succesvol, want het mp3 bestand kon wel op de CD. Precies om twee uur had ik het allemaal af en kon ik mijn spullen inleveren bij de tafel. Gehaald, maar niet dankzij de NS.
En dan is dit maar één van de vele keren dat het misging met het OV. Vorige week kwam ik te laat bij een tentamen omdat er een defecte bovenleiding was en mijn trein 20 minuten moest wachten op goedkeuring om te gaan rijden. En een paar weken geleden was ik twee uur te laat bij mijn projectvergadering omdat de treinen niet verder reden dan Breda en ik 1,5 uur moest wachten om in een 'snelbus' te komen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over die keer dat ik van Tilburg naar Hoek van Holland ging reizen en mijn snelste reisoptie via Rijswijk was, omdat er verder overal van alles aan de hand was. Of een van de vele keren dat er iets aan de hand is en mij vrolijk wordt verteld even via Utrecht te reizen. Ik ben gek op reizen, maar niet met het OV. Het is dat ik gratis reis met mijn studenten OV, anders zou ik dus echt nooit met de trein gaan, zonde van je geld en enorm onbetrouwbaar. Maar goed, tot zo ver mijn geklaag. Ik zou zeggen niet te hard werken deze week, want zweten doe je toch wel met deze temperaturen, en vooral genieten van de zon (als je niet hoeft te werken), want je weet nooit hoelang deze zomer kan duren, dit kan zomaar de eerste en de laatste week zijn!

woensdag 10 juni 2015

Spinnennest in je onderbroek

Nee dit is niet zomaar een leuke titel om jullie aandacht te trekken, nee dit is mijn grootste nachtmerrie die een soort van realiteit is geworden deze week en ik ben nog steeds in shock. Tijdens een van mijn velen was al je zooi sessies is een van mijn onderbroeken naast mijn wasmand gevallen en is ie ergens naast de wasmachine gaan liggen. Hier kwam ik vrijdag achter. Ik was erg blij dat ik mijn onderbroek weer terug had want hij was duur en zit super lekker. Helaas duurde mijn vreugde niet erg lang, want ik vond niet alleen mijn onderbroek maar ook een hele vieze enge mega dikke spin erin. En ik overdrijf niet als ik zeg dat ie eng en dik was, want zelfs een van mijn huisgenootjes schrok ervan. Uit angst gooide ik m'n onderbroek op de grond en de spin kroop nog even gezellig heen en weer over dat ding heen. Zoals ongeveer ieder weekend ging ik ook dit weekend gewoon naar huis, dus ik heb mijn onderbroek daar achtergelaten. Eenmaal terug in Tilburg deze week ging ik opnieuw een bezoekje brengen aan mijn onderbroek, het was immers zo lang geleden dat de spin erin zat, dus het zal nu wel weer veilig zijn dacht ik, maar ik had het mis! Toen ik dat ding optilde zat ik dat de spin er nog steeds inzat. Ik probeerde hem eruit te schudden maar hij bleef erg vast zitten. Dit vond ik nogal vreemd, maar misschien hiel ie zich gewoon goed vast. Ik was erg hopeloos en besloot in de groepsapp met alle huisgenootjes om hulp te vragen, maar aangezien 5 van de 6 huisgenootjes meisjes zijn met angst voor vieze dikke spinnen, was deze oproep niet erg succesvol. Maar gelukkig hebben we ook een mannelijke huisgenoot en die besloot mij vandaag te redden. Hij keek in de onderbroek, maar de spin was ineens weg. Maar niet zonder een cadeautje achter te laten. Er zaten gekke dingetjes in en we denken dat het eitjes waren. Hij heeft ze eruit gehaald en geplet. Ik heb denk ik in mijn leven nog nooit iets ranzigs en engs meegemaakt als dit. De spin is een familie in het stichten in mijn onderbroek???!! Maar uhm ja de eitjes (als het eitjes waren, maar ik denk het eigenlijk wel) zijn verwijderd en vernietigd, maar de spin is nog steeds spoorloos. Stel nou dat het terug komt en wraak neemt omdat we z'n kinderen hebben vermoord. Of dat er nog meer eitjes liggen ergens anders en we straks één groot spinnenhuis hebben? Ik heb geen idee of dat kan maar ik ben nu gewoon een beetje bang na dit alles. Ik was al nooit zo'n fan van spinnen maar dit is echt een nieuw dieptepunt. Ze zeggen trouwens altijd dat spinnen droge plekjes opzoeken, maar de spinnen hier in Tilburg hebben daar schijt aan volgens mij. Naast de wasmachine is het namelijk hartstikke vochtig omdat er vanalles met leidingen en dingen niet goed zit. Pas zat er ook al een grote spin in de badkamer, en als het ergens enorm vochtig is dan is het daar wel. Maar goed, tot zo ver deze angst. We zullen zien wat er nu gaat gebeuren en of de spin terug komt voor revenge. Ik hoop het toch echt niet, want dit was genoeg spin voor de komende maand. En tot zo ver mijn angst en traumatische ervaring, geniet van de rest van je hopelijk spinloze dag!