Dag ISW

Dit was het dan, m'n middelbare school avontuur. Na 6 lange jaren is het klaar, het papiertje is binnen. Ik vind het nog steeds een raar idee dat ik niet meer naar die school hoef te sprinten met het idee dat ik te laat ben, m'n jas in m'n kluisje prop en door ren naar 't lokaal waar ik dan elke dag van het schooljaar in een topje binnen kom lopen omdat ik het zo warm heb van het fietsen. Alle stencils en dingen die ik heb nog heb liggen mogen ook allemaal weg en ik denk ook niet dat ik m'n grafische rekenmachine ooit nog nodig heb.

Gisteren was het dan de aller laatste keer dat we naar school moesten. De laatste keer dat we in het beeldende vorming lokaal zijn geweest om onze ouders nog even ons meesterwerk de popart te laten zien en ook de laatste keer dat we in de geweldige wc's zijn geweest.
Ik was er na een groot kledingdelimma helemaal klaar voor. Zelfs vriendjelief had zich netjes aangekleed voor mijn bijzondere avond! M'n vader kwam met het idee om te gaan fietsen, maar dat heb ik 'm gelukkig snel uit z'n hoofd gepraat want dan zou ik verwaaien en dat kan natuurlijk echt niet op zo'n avond!
Na lang wachten verscheen de gevreesde foto op het scherm en moest ik 't podium op. Jeetje wat was ik zenuwachtig, ik haat 't om zo voor een groep mensen te staan dus ik heb ook echt niemand aangekeken die daar zat. M'n verhaaltje viel gelukkig mee, niks over m'n altijd te laat zijn en alles! Na alle verhaaltjes en andere praatjes van mensen gingen we nog even wat drinken want tsja dit was de eerste en de laatste keer dat de school ons bier en wijn liet drinken dus daar moesten we van genieten. Daarna maakten we nog een paar praatjes met leraren en was het tijd om afscheid te nemen. M'n diploma is binnen, ik hoef nooit meer naar 't isw.

Wat nu? Dat is de vraag waar ik mij al een tijdje mee bezig aan het houden ben. Zes jaar is niet niks dus het wordt even wennen allemaal. Ik ben niet zo'n fan van grote veranderingen en nieuwe dingen omdat ik dan weer zo erg moet wennen, maarja ik zal wel moeten! Ik heb me vorige week maar eens ingeschreven voor een opleiding en ik ben blijkbaar aangenomen want ik krijg allemaal mailtjes dat ik een foto moet uploaden voor op m'n studentenpas en alles. Het is communicatie international event music & entertainment studies (CO-IEMES) geworden in Tilburg. Nu moet ik dus spontaan een kamer gaan zoeken en alles en stiekem ben ik er best wel een beetje bang voor om zo in m'n eentje naar de andere kant van Nederland te gaan, maar het wordt vast leuk! (hoop ik)

Mochten er trouwens nog mensen interesse hebben in een boek vol engels examens en ook het boek om die dingen na te kijken, let me know! Ik heb ook nog een geschiedenis examenbundel in de aanbieding *spam*

Read More

Pinkpop

Het is pas een paar weken geleden, maar het voelt alsof 't een jaar geleden was; pinkpop! Nadat ik hoorde dat ik geslaagd was en ik het zelf ook eindelijk geloofde, werd het tijd om m'n spullen in te gaan pakken voor pinkpop. Er viel echt een last van me af, omdat ik geen her hoefde te doen en dus niet met stress op pinkpop hoefde te zitten. Hierdoor had ik er ook veel meer zin in!
Urenlang ben ik bezig geweest met inpakken, want ik wist echt niet wat ik nou allemaal mee moest nemen. M'n koffer ging met heel veel moeite dicht, want ik bedacht dat ik m'n kussen mee wilde nemen en eigenlijk paste die er niet meer in, maar uiteindelijk was het toch allemaal gelukt!
Die nacht kon ik zo ongeveer niet slapen omdat het toch wel een beetje heftig was allemaal en ik maar bleef nadenken over dat ik geslaagd was en wat er allemaal ging gebeuren op pinkpop. 's Ochtends was ik dus helemaal uitgerust toen ik om kwart over 6 al werd opgehaald.

De reis begon goed, chipkaart opgeladen, ingecheckt en richting de trein, niks aan de hand! Bij onze eerste overstap raakten we even in paniek, omdat we allemaal mensen die ook naar pinkpop gingen zagen staan en zij gingen allemaal niet deze trein in. Uiteindelijk bleken we in de goede trein te zitten, alleen ging deze ergens onderweg splitsen en wij zaten natuurlijk in 't verkeerde stuk van de trein dus we moesten helemaal naar die andere lopen. In deze trein was ik erachter gekomen dat m'n portemonnee niet meer in m'n tas zat en de paniek sloeg toe. Een meisje bij ons in de trein zei dat ze iemand had gezien die een grote zwarte portemonnee had gevonden op r'dam centraal en deze naar de gevonden voorwerpen ging brengen. Dus ik daarheen bellen en jahoor daar lag ie. M'n zus ging 'm daar later die dag ophalen en gelukkig zaten al m'n pasjes er nog in, alleen m'n 97 euro was eruit gehaald, waar ik nog steeds erg van baal. Ik heb echt nooit contant geld, heb ik het één keer en dan gelijk dit.

Maar goed, we kwamen aan in landgraaf en daar begon het dilemma, camping A of B? Aangezien we een heeeel klein beetje lui zijn gingen we voor camping A want dat is lekker dicht bij het festivalterrein. Het was alleen wel echt te ver lopen en onze koffers waren echt te zwaar. Helemaal verrot kwamen we daar aan en vonden we een plekje half op de stenen. Dit was best wel kut want hierdoor konden we geen haringen in de grond slaan en de tent stond dus niet goed. Toen alles net stond vonden we het helemaal leuk in een tent, maar die zelfde avond waren we de tent eigenlijk alweer zat. Hij was extreem klein en je kon niet eens rechtop zitten. Ook leek het 's nachts een keer alsof iemand bovenop onze tent viel want ineens lag er iets/iemand half op me en dit was best eng. Ook klonk het alsof iemand half tegen de tent stond te plassen, erg fijn allemaal. Ik vond het wel zeer bijzonder dat ik door harde knallen, schreeuwende mensen en harde muziek heen ben geslapen!

Het festival zelf was gewoon awesome! De sfeer was goed en het was gewoon helemaal leuk! De eerste dag  zag ik eindelijk paramore een keer live en the killers vond ik echt helemaal geweldig. Niet alleen omdat de zanger leuk is, maar ook omdat ik de muziek leuk vind. Ik kende gewoon veel meer nummers dan ik zelfs dacht en die dag was dus zeer geslaagd.
De tweede dag gingen we bij 30 seconds to mars kijken en deden we alsof we grote fans waren. Dit optreden bleek dus echt heel leuk te zijn en we gingen gewoon helemaal los en 't was allemaal nog leuk ook, dat hadden we echt niet verwacht. Ook waren de opposites waren helemaal springen en erg heftig want ik was half een schoen verloren toen iedereen naar links en rechts ging rennen!  's Avonds stonden we zeer vooraan bij kings of leon, maar dit viel aardig tegen. Ze stonden maar een beetje te spelen zonder iets te zeggen en ze keken ook helemaal niet vrolijk. Alleen de laatste 4 nummers waren leuk, dit viel dus een beetje tegen. Op vrijdag en zaterdag gingen we ook nog naar de afterparty op de camping dus we sliepen elke dag lekker vroeg!
Zondag waren we minder happy want het was alweer de laatste dag. We moesten natuurlijk wel even vooraan staan bij will and the people maar helaas kwamen we niet op 't scherm! 's Avonds was green day, en ik moet toch zeggen dat ik het wel gaaf vind dat ik ze een keer live heb gezien! Ze deden bijna alle nummers die ik ken en bij die nummers moest ik natuurlijk even meezingen en springen. Overal om me heen zag ik wc-papier vliegen en de zanger had een vet ding waarmee hij ook wc-papier 't publiek in kon schieten. Ook schoten ze t-shirts het publiek in en die vielen echt zo dichtbij ons, maar helaas vingen we er geen. Deze avond was er geen afterparty en gingen we best 'vroeg' slapen.

Maandag was de laatste keer dat we op zo'n heerlijke wc hoefde daar. Al die dingen hadden poep aan de achterkant en je rook 't gewoon al vanaf een afstand zo vies. De reis naar huis ging wel snel, maar ik was niet blij om weer thuis te zijn. Ik wilde weer terug, maar helaas. Deze dagen waren zo snel gegaan :( Volgend jaar weer?

Read More