tag:blogger.com,1999:blog-42356726544374239562024-03-18T20:45:39.394-07:00My life as IrisAlles wat je niet wilde weten en meerAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.comBlogger85125tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-41381722433707357192016-09-22T11:37:00.000-07:002016-09-22T11:53:23.990-07:00Vreemde meisjes die 's nachts op je bank komen slapenNormaal ben ik niet zo enthousiast dat ik om de twee dagen inspiratie heb voor een bericht, maar ik wilde jullie mijn vreemde ervaring van afgelopen nacht toch echt niet onthouden. Misschien heb je het al gelezen op Twitter, of zit je in een van de honderd whatsappgroepen waarin ik dit verhaal al heb gedeeld, maar voor de mensen die het nog niet kennen hier komt het.<br />
<br />
Afgelopen nacht lag ik te slapen. Shocking I know. Ik sliep al niet zo geweldig want ik viel pas rond een uur in slaap omdat er herrie was in huis. Om vier uur 's nachts komt er uit het niets een random meisje mijn kamer binnenstormen. Ze doet de deur weer dicht, legt haar sleutels op de grond en komt op mijn bed zitten. Ik schrik me helemaal dood en zit meteen rechtop in bed. Ik ging er van uit dat ze bij een van m'n huisgenoten bleef slapen en de verkeerde kamer was binnengelopen of iets dergelijks, er waren er namelijk twee gaan stappen dus dat kon een prima verklaring zijn. Toen ik dus aan haar vroeg bij wie ze sliep en haar vertelde dat ze in de verkeerde kamer was kreeg ik gewoon geen reactie, ze bleef voor zich uit staren.<br />
<br />
Ineens stond ze op en liep ze naar mijn bank. Hier begon ze ineens alle spullen van mijn bank af te halen, haar schoenen en jas uit te doen en voor ik het wist lag ze daar onder een dekentje op mijn bank. In de tussentijd probeerde ik er wat woorden uit te krijgen en erachter te komen waar ze in godsnaam vandaan kwam en wat ze in mijn kamer deed. Maar er kwam echt letterlijk niks uit behalve twee random namen die ze noemde. Ze keek me ook aan alsof ze me al jaren kende en de manier waarop ze comfortabel op mijn bank lag was ook zo vreemd, het leek alsof ze al meerdere keren bij mij was blijven slapen en dat haar logeerplek was, zo ontzettend vreemd.<br /><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW2N2o8tCQt-h30HQXWfpuXGBynX8Wsl4GLRW0Nq5iFjoArBQN_yHMAyxXoG7-OHigOxP8kj0K_t4zOJmljWP5B8vJO9PQLb-uJtMWmsZw69NJbjUQvRVqdtw33yRE4IPM3gVK080TGOPs/s1600/meisje-op-bank-blog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW2N2o8tCQt-h30HQXWfpuXGBynX8Wsl4GLRW0Nq5iFjoArBQN_yHMAyxXoG7-OHigOxP8kj0K_t4zOJmljWP5B8vJO9PQLb-uJtMWmsZw69NJbjUQvRVqdtw33yRE4IPM3gVK080TGOPs/s320/meisje-op-bank-blog.jpg" width="262" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Picture or it didn't happen. Ben wel even zo vriendelijk geweest om haar anoniem te laten door met mijn photoshop skills heel prachtig een smiley over haar hoofd te plakken. </span></td></tr>
</tbody></table>
Ik begon ondertussen een beetje in paniek te raken want wat moest ik hiermee? Ik wilde gewoon slapen, krijg ik ineens dit. Ik vroeg in de groepsapp aan mijn huisgenoten of er iemand misschien een vriendin kwijt was, maar dat was niet zo. Toen ik een foto stuurde herkende een van mijn huisgenoten het meisje, blijkbaar woont ze in het huis hiernaast. Mijn huisgenoot heeft me geholpen het meisje wakker te maken en het huis uit te krijgen. Dit duurde wel eventjes. Ook hoorde we daarna van een andere huisgenoot dat dit meisje ook minstens een kwartier, waarschijnlijk nog veel langer, bij ons op de wc heeft gezeten. Alles bij elkaar was dit echt een enorm vreemde ervaring en ik denk dat ik zo rustig reageerde omdat ik misschien wel een beetje in shock was ofzo. Na deze gebeurtenis kon ik dan ook bijna niet meer slapen en toen mijn wekker ging om half acht voelde ik me dan ook vreselijk. Ik heb de halve ochtend dit verhaal aan iedereen die ik ken verteld, want het was gewoon te bizar en ik moest het met iedereen delen.<br />
<br />
Voor de mensen die zich afvragen: hoe komt ze dan het huis in? Dat zal ik even uitleggen. Hier in Tilburg zit er tussen ons en de buren een soort poort in de muur. Hier kan je alleen in als je een sleutel van de deur hebt, en dat hebben wij, onze buren en de mensen in het huis daarnaast. We hebben namelijk een gezamenlijke 'tuin' waar we onze fiets e.d. kunnen neerzetten. Ons huis heeft dan ook nog een klein stukje tegels met wat betonnen muurtjes eromheen zo van het is een afgesloten tuin. Onze achterdeur is helemaal kut en kan zo ongeveer niet dicht. Daarom is deze dus vaak open, maar aangezien bijna niemand de tuin in kan en er geen waardevolle spullen hier in huis liggen maak ik mij hier nooit zo'n zorgen over. Dit meisje woont dus naast ons en heeft dus ook een sleutel. Ze zal waarschijnlijk haar fiets hebben neergezet en was toen zo van de kaart dat ze maar random ons huis binnen is gelopen. Blijft natuurlijk alsnog erg vreemd.<br />
<br />
Dit is wel weer typisch zoiets dat alleen mij weer kan overkomen. Ik was dan ook zo moe dat ik vanmiddag maar weer terug mijn bed in ben gegaan, al ben ik nu nog steeds moe dus had dat misschien niet zo heel veel nut. Verder ga ik mijn huisbaas een bericht sturen dat ik graag een achterdeur wil die dicht kan, en denk ik dat ik voorlopig mijn kamer 's nachts maar op slot ga doen. Normaal doe ik dat niet omdat ik het niet fijn vindt als ie dicht zit. Ik voel me dan heel erg opgesloten ofzo en ben bang dat als er iets gebeurt dat ik dan in paniek raak en de deur niet meer open krijg o.i.d. Tot zo ver deze bijzondere gebeurtenis! Hoe was jullie nacht? Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-92082282467835034902016-09-20T12:52:00.002-07:002016-09-20T12:57:26.181-07:00Laptop opladen met een föhnIk vertel iedereen altijd graag hoe druk ik het wel niet heb. Want wauw, ik heb het toch altijd zo druk. Zelfs als ik het niet druk heb, heb ik het druk. Maar nu heb ik het helaas wel echt druk. Ik moet dit jaar verrassend veel doen voor school en daar ben ik helemaal niet blij mee. Als ik me bedenk wat ik allemaal nog moet gaan doen krijg ik er stress van, maar niet genoeg stress om ergens aan te beginnen dus in plaats daarvan haal ik alles uit mijn Netflix abonnement wat erin zit en dit gaat erg goed al zeg ik het zelf. Jullie voelen nu vast al aankomen dat ik vlak voor de deadline dag van al deze opdrachten een paar nachten weinig zal slapen en weer flink zal klagen over dat ik het alweer heb uitgesteld, want zo ben ik.<br />
<br />
Maar, zo ver zijn we nu nog niet! We zijn nu nog een paar weken voor deadline dag, in de Special Week om precies te zijn. Een week waarin we weer een andere opdracht doen, dat eigenlijk naar mijn zin teveel tijd kost en ik er eigenlijk niet bij kan hebben want ik heb wel weer genoeg andere dingen te doen. Deze week begon al enorm moeizaam, omdat vorige week vrij zwaar was. Ik was namelijk moe. De vier uur durende vakken die ik nu op school heb zijn slopend. Of nouja, ik word er gewoon echt enorm moe van en ben al weken, eigenlijk al sinds Sziget en alle drama rondom de bacterie, enorm moe. En slapen lijkt niet te helpen. Donderdag was ik zelfs zo moe dat ik besloot te gaan slapen in plaats van m'n les te volgen want dat leek me slim. Vervolgens was de stapavond deze week ook erg zwaar, maar ik kreeg wel vier gratis pizza's die nacht dus dat was wel fijn. Na slechts een paar uur slaap besloten we ook nog even een bezoekje te brengen aan Safaripark Beekse Bergen (even promoten) en vervolgens moest ik 's avonds nog een essay schrijven want dit had ik natuurlijk uitgesteld. Dit schrijven duurde lang dus uiteindelijk sliep ik pas rond een uur.<br />
<br />
De volgende dag ging de wekker om kwart voor acht en ik had het er moeilijk mee. De dag duurde dan ook enorm lang en natuurlijk was ik moe toen ik thuis kwam. Die avond probeerde ik vroeg te gaan slapen en alvast m'n spullen in m'n tas te doen want dat was handig, dacht ik. De volgende ochtend kon ik natuurlijk niet gelijk opstaan en daarom was ik (ook natuurlijk) weer eens laat. Eenmaal op school aangekomen was ik niet klaar voor een nieuwe dag, maar ik ging er toch voor. Al ging het al mis bij het pakken van mijn laptop oplader, want die had ik namelijk niet meegenomen. Tot mijn grote schrik en vooral verbazing zat mijn föhn in mijn tas. Een FÖHN? Hoe dit ding in godsnaam in mijn tas is beland is mij nog altijd een raadsel, maar flink voor lul stond ik wel. Als een idioot ben ik heen en weer naar huis gefietst om de föhn in de ruilen voor de oplader en de rest van de dag heb ik me afgevraagd hoe ik een föhn mee naar school kon nemen en waarom ik gewoon niet gezien heb dat er een enorme föhn inzat. Vervolgens heeft mijn laptop ook nog anderhalf uur lang updates gedaan, terwijl de rest van mijn groepje die wel hun opladers de eerste keer hadden meegenomen druk zaten te werken en ik me niet alleen voor lul maar ook nutteloos voelde. Tijdens rijles reed ik bijna een fietser aan en er gingen nog wel meer dingen mis. Ik kan hieruit concluderen dat vandaag totaal niet mijn dag was en dat het verstandig is om vandaag semi op tijd naar bed te gaan.<br />
<br />
Ik wil dan ook afsluiten met de volgende tips: slaap genoeg, rem als er verkeer van rechts komt en check altijd of je niet per ongeluk een föhn in je tas hebt zitten want you never know.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-21733468942396738942016-09-02T11:46:00.000-07:002016-09-02T11:58:50.493-07:00Sziget, intieme douches en de geweldige kampeerervaringWat begon als een random idee werd deze zomer werkelijkheid: roadtrippen naar Sziget. Samen met Yue, Stefan, Wouter en Kylian ging ik dit avontuur aan. Na weken van voorbereidingen en zeer nuttige meetings waren we er helemaal klaar voor. Tegen alle verwachtingen in kreeg ik alle bagage in de auto, al kon er niet meer door de achterruit worden gekeken, maar dat was dan jammer. We hadden het namelijk allemaal nodig en konden niets achterlaten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyz0VdaJ10KZ3Efuap3J1tCYkg2cKPLEGFyf7i4ofSKXCsI6YnBqtFHqwd7GDzEtU4SE9iV19lv6rOddJwWwHfljZkwbSr9-tMeYCVnjQw5BANbpMcpF6JFrKUFRWPaA9DN3Gw5mFi-xc3/s1600/Sziget+bagage.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyz0VdaJ10KZ3Efuap3J1tCYkg2cKPLEGFyf7i4ofSKXCsI6YnBqtFHqwd7GDzEtU4SE9iV19lv6rOddJwWwHfljZkwbSr9-tMeYCVnjQw5BANbpMcpF6JFrKUFRWPaA9DN3Gw5mFi-xc3/s320/Sziget+bagage.jpg" width="179" /></a></div>
<br />
Rond 3 uur 's nachts vertrokken we en onze (enige) chauffeur Wouter had er zin in en reed direct door naar Wenen. Het prachtige Wenen waar winkels om 7;40 uur open gaan en op zondag alleen de restaurants open zijn. Maar verder is Wenen wel echt mooi en leuk om een keer heen te gaan!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixpwmOcRHbA8wtLGjWzKMQplyYliMop_Be9rNLh9YxLTLQ-R1r58uWf_BncpHX_kKD5CzvNf7ip3j5ZN7UPSWVjX16mhiXVoSc4UaMROzjUSqQpMZ4yaw3z2GuKFu7R744KhjrILodNK0b/s1600/Vienna.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixpwmOcRHbA8wtLGjWzKMQplyYliMop_Be9rNLh9YxLTLQ-R1r58uWf_BncpHX_kKD5CzvNf7ip3j5ZN7UPSWVjX16mhiXVoSc4UaMROzjUSqQpMZ4yaw3z2GuKFu7R744KhjrILodNK0b/s320/Vienna.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Na twee dagen Wenen vervolgden we onze reis en voor we het wisten waren we in Boedapest, want wauw dat ligt zo dicht bij elkaar eigenlijk. Hier ging het allemaal iets minder soepel, want het fixen van de sleutel van ons appartement en het komen bij ons appartement duurde best wel heel erg lang. Maar in de straat van ons appartement zaten heel veel supermarkten en een ijskraam waar één bolletje net zo groot was als drie bolletjes in Nederland dus dat was wel weer fijn. We besloten na een goede nachtrust bruin te worden bij een badhuis en dit was best succesvol. We waren er lekker vroeg dus we konden op bedjes liggen in plaats van op de grond op de stenen. Na deze heerlijk relaxte dag (met een klein beetje Yue was haar telefoon even kwijt struggle) maakten wij ons klaar voor de volgende en zware dag: de reis naar Sziget.<br />
<br />
Wouter en Kylian hadden onze tenten al op het terrein opgezet op de dag dat we in Boedapest aankwamen. Dat was fijn! Het scheelde ons niet alleen bagage om mee te slepen, maar we hadden anders ook nooit meer een plek op de camping gevonden denk ik. Ik had alsnog teveel bagage en mijn tas was zo zwaar dat ik hem zelf niet eens kon tillen. Na een flinke tocht en een hoop drama met een ticketswap ticket dat niet werkte (waarvoor we uiteindelijk een nieuwe hebben gekocht en het geld van de oude niet werkende terug hebben gekregen *yeey*) waren we op het terrein en bij onze tent. Nu kon het feest beginnen: 7 dagen lang Sziget festival.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguVBqe8K_S-jzptX3fERDd07S3RePlwQua7wKJ8WWuRDPBMYMCFhrROOhHJz-VyfTzVz-_X1Ckwrjdin2X9L4dworUuSCBY_gGWtuMxRiN6jN4H4ha6InfJnOWb9QPG6Z_SU0ybgxDqHk2/s1600/sziget+brug.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguVBqe8K_S-jzptX3fERDd07S3RePlwQua7wKJ8WWuRDPBMYMCFhrROOhHJz-VyfTzVz-_X1Ckwrjdin2X9L4dworUuSCBY_gGWtuMxRiN6jN4H4ha6InfJnOWb9QPG6Z_SU0ybgxDqHk2/s320/sziget+brug.jpg" width="179" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Het terrein is groot en vol. Je weet gewoon niet waar je moet beginnen met kijken en ontdekken want er is zo ontzettend veel. De 'mainroad' is afgeladen met langzaam lopende mensen en heen en weer lopen van de tent naar de mainstage duurt dan ook wel even. Af en toe moet je uitwijken want vrachtwagens rijden daar ook gewoon over een pad. Onderweg kom je allerlei eetkraampjes en plekken waar mensen staan te feesten tegen. De fissa is letterlijk overal aan. Op dag 1 (wat eigenlijk dag -1 is) hadden we regen, dat was best sad. Hierdoor hebben we niet zo heel erg veel gezien en gedaan, maar het was ook de eerste dag dus er was nog niet zoveel. De dagen erna was het ook nog verrassend bewolkt en koud en het duurde echt wel even voordat we konden klagen dat het heet was en 's avonds niet doodvroren. Gelukkig werd het wel nog warm want ik had vrijwel alleen maar zomerkleding bij me en dat wilde ik natuurlijk wel eens aandoen. Vlak bij onze tent vond je ook de Aldi. Er was gewoon een mini supermarkt gebouwd en het was geweldig. Je kon hier iedere dag warme broodjes halen en je basic boodschappen doen. Nog nooit in m'n leven heb ik in een wachtrij gestaan voor de Aldi, maar op Sziget kon het allemaal. Ook kreeg je bij iedere aankoop een reep chocola, waar je op dag 3 al niet zo blij meer mee was, maar toch best leuk.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE0c9xLMOgXJLhAR79MlzNGE0upHJ4BFAbfCd1fGR5qvEtjCWqRi3MjMC-5Y_PDr8opApLxJS-r_Wb9JUKDtbCuRFpU8XVEQfvlFtEvBk-adXRDTfiuY_5pwUIYWRIS6Uy9IHYM-Fj5Upx/s1600/ongemakkelijke+pose+sziget.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE0c9xLMOgXJLhAR79MlzNGE0upHJ4BFAbfCd1fGR5qvEtjCWqRi3MjMC-5Y_PDr8opApLxJS-r_Wb9JUKDtbCuRFpU8XVEQfvlFtEvBk-adXRDTfiuY_5pwUIYWRIS6Uy9IHYM-Fj5Upx/s320/ongemakkelijke+pose+sziget.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
Wij hadden besloten om voor de kampeerervaring te gaan en ik heb eigenlijk geen idee waarom. Het camping leven is niks voor mij. M'n tent in- en uitkomen was iedere dag al een uitdaging, maar ik sliep wel in m'n eentje in een driepersoons tent dus ik had het wel goed voor elkaar. Helaas voor mij kent Boedapest hele enge insecten. Grote beestjes met een soort tang als staart die moeilijk te vermoorden zijn. Je moet toch zeker wel 10 keer op zo'n beest rammen met een schoen voordat ie doodging en in een fles water bleven ze gewoon leven, zo eng. Daarnaast ging de techno stage tot 6 uur 's ochtends door en hoorde je dus ook tot 6 uur 's ochtends de bas lekker dreunen op de camping. Ook slapen mensen hier dus pas rond 6 uur, maar zijn de rond 8 uur alweer wakker. Ondanks het weinige slapen voelde ik me de eerste dagen nog verrassend fit. Het dixie dorp op de camping was minder. 's Ochtends was deze prima te doen maar later op de dag, wanneer ook het wc papier op was, werd ik niet erg blij van de wc's. Ook de camping douches waren.... bijzonder. Bij mijn eerste douche ervaring vond ik het allemaal al erg intiem, je stond je namelijk tussen de douches in uit te kleden met z'n allen, maar je had wel gewoon je eigen douchehokje. Mijn tweede douche ervaring was veel intiemer. Hier hadden de hokjes namelijk geen gordijntjes ervoor en stond iedereen dus lekker naar elkaars blote kont te kijken. Super ongemakkelijk. Ik denk niet dat ik ooit zo'n ongemakkelijk douche moment heb gehad, maar ik had hiervoor 20 minuten in de rij gestaan dus ik ging ervoor. Eenmaal thuis waardeerde ik onze gekke douche in Tilburg ineens een stuk meer.<br />
<br />
In tegenstelling tot voorgaande jaren viel de line-up dit jaar wel een beetje tegen, maar ik moet toch zeg dat ik wel genoeg leuke bands en dj's heb gezien dus ben best tevreden, al had het natuurlijk altijd beter gekund. De vrijdag was naar mijn mening een van de beste dagen. Hier heb ik kunnen genieten van John Newman, Bastille en Editors. Best en mooi resultaat voor één dag. En vraag je 'Wie was de beste headliner?', dan is het antwoord natuurlijk Muse want wauw wat waren die weer goed. Ook ben ik samen met Kylian helemaal losgegaan tijdens onze dubstep avond. We gingen zo lekker dat we niet doorhadden hoe moe we waren tot we probeerden terug te lopen naar de tent en bijna niet meer vooruit kwamen door de pijn in onze voeten, geslaagde avond dus. Ook de nacht met Jay Hardway en Zedd was zeker wel een hoogtepunt! Al kan niet iedereen zich deze nacht nog helemaal herinneren.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg38KXF2818VsORFRZjibfwPOUy6N7sSHMQzgKgt3mZxHM2pXE5vWMsK9xHzW2d8IFmFmKSpY5Y3j7MaG02l0if1FVIDBBKdQKTOJjb-YcYZcVK5E6ahffh7Br7tFK4FUNY0zXYX5hBqTqH/s1600/Sziget+stage.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg38KXF2818VsORFRZjibfwPOUy6N7sSHMQzgKgt3mZxHM2pXE5vWMsK9xHzW2d8IFmFmKSpY5Y3j7MaG02l0if1FVIDBBKdQKTOJjb-YcYZcVK5E6ahffh7Br7tFK4FUNY0zXYX5hBqTqH/s320/Sziget+stage.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Helaas voor mij werd ik op dag 5 ziek en voelde ik me vanaf dag 6 doodziek. Deze twee dagen heb ik echt bijna niks meer gedaan en bijna geen optredens meer gezien, super zonde. Uiteindelijk bleek na onderzoek in Nederland dat ik een bacterie op had gelopen op Sziget en dat ik daardoor zo'n vijf keer per dag leegliep op de wc en er ook flinke koorts bij had. De terugreis vanaf Sziget naar huis was dan ook echt een hel. Het heeft toch zeker wel bijna twee weken geduurd voordat ik me weer beter voelde maar nu eet ik alles weer en voel ik me weer vrij levend dus dat is fijn. Daarnaast ben ik ook zo'n drie kilo afgevallen, dus dat is weer mooi meegenomen.<br />
<br />
Mijn tips als afsluiter van dit veel te lange stuk:<br />
1. Ga naar Sziget<br />
2. Ga niet kamperen het is kut en er zijn enge insecten<br />
3. Never trust food in het buitenland<br />
4. Ga altijd in badkleding naar een onbekende douche, want je weet nooit wat je aantreft<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-74085590994087910972016-06-27T12:38:00.000-07:002016-06-27T12:45:02.008-07:00Parijs, kleedhokjes en metrodeuren <div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4Sr_7OwM36jpBS4hCTBjL-JM5gPRr-TV2iRu6uigzFY_YeZtYJlVjona481JAnKrseaNI0ZjFbfX51IpFcfWupySaT95lwW1D3FZL6MqtTjG9_biuy1XulQ0y8p6unxYcpVVWD4qk-m3s/s1600/IMAG0032.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4Sr_7OwM36jpBS4hCTBjL-JM5gPRr-TV2iRu6uigzFY_YeZtYJlVjona481JAnKrseaNI0ZjFbfX51IpFcfWupySaT95lwW1D3FZL6MqtTjG9_biuy1XulQ0y8p6unxYcpVVWD4qk-m3s/s200/IMAG0032.jpg" width="112" /></a>Geld moet rollen. Dit is dan ook de redden dat ik afgelopen weekend weer flink wat geld heb uitgegeven. Ik zat dit weekend namelijk gezellig met Linda in Parijs en ja dat was toch niet helemaal gratis. De Thalys had een tijdje terug zo’n actie waarbij je voor € 40,- een retourtje Parijs kon boeken, dus dat was wel een financiële meevaller. Ook onze Airbnb was niet erg duur, maar het leven in Parijs is helaas best duur.</div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Zo betaal je letterlijk overal waar je zit € 4,- of € 4,50 voor glas of blikje frisdrank. Best wel achterlijk eigenlijk. Het eten heeft wel gewoon een normale prijs, dus dat is wel vreemd. Frankrijk is ook eigenlijk wel vreemd. Zo zaten wij in een restaurantje en de ober meneer lachte me echt een soort van uit toen ik in het Engels een ijsthee bestelde. De hele tijd dat we er zaten werden we ook vreemd aangekeken door deze meneer en zijn collega. Ze hebben dan ook zeker geen fooi van ons gekregen.</div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Wat ook erg vreemd was, was onze ervaring in de H&M. Je zou verwachten dat de winkels op de Champs-Élysées helemaal fancy zijn, maar de H&M was toch niet zo fancy. De winkel zelf was gewoon prima, maar de pashokjes waren zo vreemd. Het zag eruit als een tentenkamp. Het waren geen hokjes maar gewoon wat ruimtes met een legergroen doek als afscheiding. De rij was enorm en het duurde echt forever voordat je kon passen in je eigen tent. Maar er was een manier om aan deze rij te ontsnappen. Je gelooft het nooit maar er was een gemeenschappelijke paskamer. Een grote ruimte, met groene doeken eromheen, waar je met tientallen mensen tegelijk kon passen. Het leek wel een zwembad kleedkamer. Dit was een vrij aparte en ongemakkelijke ervaring, maar het scheelde wel een hoop wachttijd. Verder was het shoppen in Parijs was dit keer best succesvol! Uiteindelijk heb ik een aantal shirtjes, een jas, een broek en een short gekocht en ik ben er erg blij mee. Ik had het namelijk allemaal echt heel erg nodig, want een vrouw heeft nooit genoeg kleding.</div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Daarnaast hebben we natuurlijk niet alleen maar gegeten en geshopt, maar ook nog wat dingen bekeken en zelfs nog een stukje van een voetbalwedstrijd gekeken in het parkje bij de Eiffeltoren. Hiervoor moest m’n tas wel drie keer gecontroleerd worden en werden we twee keer gefouilleerd, maar ergens gaf dat toch ook wel een veilig gevoel. Wales had gewonnen en aangezien het halve park volstond met mensen uit Wales ging het los. Ook in de cafés, in fietstaxi’s en ’s avonds in de metro ging het los. Ik was een beetje bang dat door al het springen van de mensen de metro misschien wel zou ontsporen, maar dit gebeurde gelukkig niet. </div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
De metro’s in Parijs zijn wel echt levensgevaarlijk. Zodra het zoemgeluid klinkt moet je rennen voor je leven, of eigenlijk gewoon niet meer rennen. De deuren gaan idioot hard dicht en dat is best wel eng. Bij de eerste metro waar we instapten ging het dan ook mis en zat ik er half tussen. Het geluid klonk al en het instappen met zware koffer ging niet zo heel erg soepel, uiteindelijk zal alleen m’n arm er half even tussen, dus het viel mee. De rest van het weekend heb ik maar geen risico’s meer genomen, gekke metro’s.<br />
<br />
Tijdens onze eerste poging tot het kopen van metrokaartjes kregen wij van iemand het advies dat Parijs niet zo groot is en dat je makkelijk overal naartoe kunt lopen. Dit was echt het slechtste advies ooit. Gelukkig hebben we dit advies dan ook niet opgevolgd want sommige dingen liggen echt wel ver uit elkaar. Daarnaast doen/deden mijn benen en voeten al genoeg pijn van het lopen dat we nu al deden, dus ik raad iedereen aan toch gewoon metrokaartjes te kopen! Tijdens onze korte trip hebben we wel de meeste hotspots nog weten te bezoeken. <span style="font-size: 14.6667px;">Ook heb ik eindelijk het Louvre gezien want op de een of andere manier is het me de vorige keer gelukt om dit gewoon compleet mis te lopen, hoe dan? En dit keer heb ik ook in les Halles geshopt, ook dit gigantische winkelcentrum is me de vorige keer compleet ontgaan, zo vreemd. </span></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Alles bij elkaar was dit een heel geslaagd weekendje Parijs vol nieuwe ervaringen en goede shopsessies. Op naar het volgende reisje!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi9HpQloChyphenhyphendGmYHkfYKV0UyyrvyUGGfopqZgPhGJrClMzTIY2lpB_NjhuybtID-jWq2sp2Ud_B-n_Jp8VMkO8_Z6R1CWyxcej4EpNwDn1aaSEeyltuMiSoPy4mXu5oZ1mBFHdUnrcjutp/s1600/IMAG0028.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi9HpQloChyphenhyphendGmYHkfYKV0UyyrvyUGGfopqZgPhGJrClMzTIY2lpB_NjhuybtID-jWq2sp2Ud_B-n_Jp8VMkO8_Z6R1CWyxcej4EpNwDn1aaSEeyltuMiSoPy4mXu5oZ1mBFHdUnrcjutp/s400/IMAG0028.jpg" width="400" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-42056743066532331752016-06-21T11:39:00.002-07:002016-06-21T11:50:01.834-07:00Korte update en San Holo Nou, we zijn er weer hoor. Het duurde even, maar dan heb je ook wat. Of nouja, eigenlijk niet want zoveel spannende dingen heb ik niet beleefd, maar ik doe toch even een korte samenvatting.<br />
<br />
De afgelopen dagen, weken en maanden ben ik lekker druk geweest met 3 dagen school en 2 dagen werken. Deze drukte is nu eindelijk eens afgelopen. Vorige week heb ik wonder boven wonder mijn bedrijfseconomie herkansing gehaald met een hele mooie welverdiende 5,5 en ik ben zeer gelukkig. Ik was namelijk enorm bang dat ik deze toets forever zou moeten herkansen aangezien ik vorig jaar een 3,2 en een 4,0 had gehaald en het er niet naar uitzag dat ik dit jaar veel hogere cijfers zou gaan halen maar ik ben blij dat ik dat wel heb gedaan want het is nu doei studievertraging, hallo jaar 4. Ook heb ik mijn minor afgerond en kan ik de wereld van trends voorlopig weer even met rust laten.Voor iedereen die wil weten hoe m'n rijlessen gaan: wel goed, denk ik. Ik ga voorlopig nog niet afrijden, maar ik voel me al een stuk minder een gevaar op de weg, raak geen stoepjes meer, kan zelfs inparkeren en m'n instructeur is blij. Mijn streven is om een rijbewijs te halen voordat mijn studenten ov stopt, dus dat komt helemaal goed.<br />
<br />
Wat hebben we ondertussen nog meer gedaan? Goede vraag! Als ik er zo over nadenk heb ik het idee dat ik niet zo heel veel heb gedaan de afgelopen tijd, maar ik heb het wel druk gehad dus dat is wel vreemd. Er waren waarschijnlijk een paar feestjes, etentjes en problemen met het ov. Over feestjes gesproken, afgelopen weekend was ik aanwezig op een heel erg leuk feestje: We Are Electric. Wat begon als een random idee van Yue en mij werd ineens een heel gezellig weekendje met negen leuke mensen. Dit festival was verrassend goedkoop, wat ik eigenlijk niet snap want er stonden toch flinke namen in de line-up.<br />
<br />
Op vrijdag gingen wij richting Eersel voor dit avontuur. Het zoeken naar een plek op de camping en het slepen met alle spullen was echt een ellende. Ik had dan ook de dagen erna flinke spierpijn en natuurlijk waren m'n armen en m'n neus verbrand door die paar uurtjes zon die er waren. Verder heeft het namelijk bijna het hele weekend geregend en dat was wel jammer. Gelukkig heeft deze regen ons weekend niet verpest en hebben we heel erg veel dansjes kunnen doen. Het hoogtepunt van dit weekend: SAN HOLOOOOO. Kylian had ons allemaal al weken voorbereid op San Holo en die jongen was zo blij dat we er allemaal heen gingen. Door al het enthousiasme van Kylian had ik hoge verwachtingen. Deze voor ons onbekende meneer Holo heeft zeker aan deze verwachtingen voldaan en bleek hele leuke deuntjes te draaien. Ik denk dat we nog nooit zo los zijn gegaan als daar. Verder moet ik zeggen dat ik ook erg blij was met Netsky, Bakermat, De Jeugd, Feed Me, Girls Love DJ's, Camo & Krooked en Fatboy Slim.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8WNCkQ_-oxA77WFAWagqWNmaeu6tSuOCOeo2aaLS9UTLcTzbRhw_h7SD_LNgBBiuYNRBUYPuZMhyphenhyphenOEVhe6rb_WA-tJI8un9RuWE2XH7ZdyjRwjeQRo5hqsDWIgRANwnAQ3WMsS7TpuuCf/s1600/13495127_10204715826374644_8316246516966702033_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8WNCkQ_-oxA77WFAWagqWNmaeu6tSuOCOeo2aaLS9UTLcTzbRhw_h7SD_LNgBBiuYNRBUYPuZMhyphenhyphenOEVhe6rb_WA-tJI8un9RuWE2XH7ZdyjRwjeQRo5hqsDWIgRANwnAQ3WMsS7TpuuCf/s320/13495127_10204715826374644_8316246516966702033_n.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hier even een gezellig foto van toen het niet regende. Op zaterdag hadden we zoals je ziet nog meer vrienden, woehoe!</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Het enige minpuntje van dit weekend was het kamperen. Ik haat kamperen. Slapen in een veel te kleine kut tent waar het of te heet of te koud is, je niet in kunt staan, je overal herrie hoort en aankleden ook echt een ellende is, maar we hebben het overleefd. Erg veel geslapen heb ik niet want wauw wat een herrie op die camping. De afterparty's gingen door tot 5 uur 's nachts en om 8 uur waren mensen alweer wakker. Ik was dan ook flink verrot na dit weekend. Zo verrot dat ik nu met een snotneus, keelpijn en koorts zielig zit te zijn naast een doos tissues. Al komt dit denk ik eerder door het feit dat ik de hele zaterdag in een topje en een vestje heb gelopen terwijl het regende en best fris was.<br />
<br />
Na dit leuke weekend probeer ik me nu klaar te maken voor het volgende leuke weekend, want dit weekend zit in namelijk even gezellig in Parijs. Het houdt maar niet op! Het is ondertussen alweer drie jaar geleden dat ik Frans heb gesproken, dus dat wordt nog een uitdaging. Maar aangezien ik altijd erg goed was in Frans en geslaagd ben met een mooie 5 heb ik er vertrouwen in.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-57792675505754607002016-04-11T12:24:00.001-07:002016-04-11T12:24:54.296-07:00Breaking news en boerderijenZal ik maar meteen met het breaking news beginnen? Of toch niet? Ik wilde het eigenlijk niet aan teveel mensen vertellen maar nu doe ik het toch: ik ben begonnen met rijlessen. Ja, je leest het goed. Lees het anders even nog een keer zodat je het zeker weet. Iets meer dan een maand geleden dacht ik oké ik doe het gewoon. Ik vroeg een proefrijles aan, heb tijdens die proefles niemand aangereden en leefde achteraf dus ook nog, en toen dacht ik oké na drie jaar uitstellen ga ik ervoor. Ondertussen ben ik al een aantal weken aan het lessen, zegt m'n instructeur dat het wel goed gaat, heb ik de auto pas een paar keer laten afslaan, lukt het nemen van rotondes ook eindelijk en raak ik nog maar af en toe een stoepje dus het gaat prima.<br />
<br />
Verder ben ik helemaal druk met m'n minor en ben ik non stop trends aan het spotten. Nee om eerlijk te zijn heb ik ontdekt dat ik trends eigenlijk helemaal niet interessant vind en vind ik het ook erg zwaar om zulke lange dagen te maken op school en 't steeds maar over trends te hebben. Het grote voordeel hiervan is wel nog steeds dat het te combineren met twee dagen werken omdat de minor maar drie dagen in beslag neemt, maar al die dagen van half 10 tot half 6 zijn 't nou ook nog niet helemaal. Al ben ik blijkbaar best goed in trends spotten en dat soort dingen want ik heb tot nu toe alles gehaald, dat is dan wel weer fijn.<br />
<br />
Wat heb ik nog meer gedaan de afgelopen tijd? Vorige week vrijdag heb ik een nieuw deel van Brabant ontdekt en het was letterlijk de middle of nowhere. Ze hebben hier dorpjes die bestaan uit een straat en zoveel weilanden en boerderijen. Ik stapte uit bij een bushalte en het stonk naar boerderij en overal om me heen zag ik alleen maar weiland. Ik klaag altijd dat er in het Westland weinig te doen is en dat het dorpjes en gehuchten zijn, maar vergeleken met Brabantse dorpjes is het Westland echt de shit. Dat we zoveel buslijnen hebben is eigenlijk best iets bijzonders. Vroeger zeurde ik (wauw ik zeur eigenlijk veel) dat we alleen maar bussen hadden, maar de laatste tijd ontdek ik dat we eigenlijk nog best geluk hadden. Ik ken dus mensen die in zo'n extreem gehucht wonen dat zij om kwart over 6 's avonds de laatste buurtbus (lees: mini bus voor echt 6 personen en als deze vol zit en je niet meer mee kan heb je gewoon pech) kunnen nemen naar huis en daarna rijdt er niks meer. Eigenlijk viel het Westland dus best mee, behalve dat uitgaan daar nou niet echt zo geweldig is. Maar dat doen we tegenwoordig ook eigenlijk alleen nog maar in Tilburg. Tilburg is stiekem toch ook best leuk. Behalve dat het niet echt een mooie stad is, vind ik het er toch altijd wel gezellig. Er is altijd van alles te doen en er zijn veel leuke plekjes waar je kunt eten, drinken en chillen. Daarnaast hebben ze een ijssalon waar je kunt kiezen uit meer dan 40 smaken ijs (waar ik overigens altijd alleen maar smaken met chocola kies), hoef je hier geen entree te betalen als je een kroeg/club ingaat en hebben ze een tentje dat werkelijk altijd 's nachts open is zodat je na het stappen altijd nog patat, pizza of kebab kan kopen en dat is zo ontzettend fijn.<br />
<br />
Verder kan ik even niks bedenken wat ik vandaag nog kan melden dus ik stop ermee. Ik heb eigenlijk voornamelijk mijn mening over dingen gedeeld dit keer maar dat doe ik nou eenmaal graag haha.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-88766099706521387762016-02-27T11:29:00.000-08:002016-02-27T11:29:14.836-08:00De wraak van de courgetteJa hoor, daar zijn we weer. Aangezien ik sinds vorige week weer een beetje de smaak te pakken heb, besloot ik om eens gek te doen en alweer een super interessant verhaal met jullie te delen. Terwijl ik dit typ ga ik een beetje dood van de pijn in mijn vinger, waarom dit zo is lezen jullie zo (ja zo blijft het spannend).<br />
<br />
Oké jullie lezen het gelijk nu. Het is natuurlijk weer een beetje een vreemd verhaal, maar sommige mensen maken gewoon vreemde dingen mee. Het begon deze week allemaal zo normaal. Ik deed boodschappen en dit ging prima, ik kocht namelijk best wel gezonde dingen, zo'n paprika mix waar een groene inzit, die ik eigenlijk nooit eet, maar toch koop ik het omdat het goedkoper is dan twee losse paprika's, een courgette, brood, nog wat dingen die ik me even niet meer kan herinneren, en oh vijf wokentoetjes, dat was dan wel iets minder gezond maar het was in de aanbieding...... Maar goed, ik had dus alles gevonden en ging naar de kassa, maar bij het spullen op de band leggen ging het mis. Ik pakte de paprika mix uit m'n mandje en ineens voelde ik een mega pijnlijke steek in m'n vinger, alsof er iets scherps in prikte. Dus ik controleerde gelijk even de paprika mix maar dit zat in een plasticje dus dit was het niet. Naast de mix lag een courgette, deze raakte ik aan toen het incident plaatsvond, dus het moest de courgette zijn geweest. Alleen zat daar ook niks scherps aan, maar het deed echt pijn. Het deed zelfs zoveel pijn, dat ik er de volgende dag ook nog last van had. Die avond ging het ook ineens helemaal mis, het begon zo achterlijk veel pijn te doen dat ik niet meer normaal kon functioneren. Die ochtend erna werd het nog erger, mijn vingertopje was namelijk half opgezwollen, een soort van ontsteking. Hier heb ik nu nog steeds last van. Het is een soort van dik en rood en in het midden zit een donkere vlek alsof er een mini bloeduitstorting is geweest ofzo. Dit klinkt allemaal niet erg fris I know, maar goed het is dus best wel uit de hand gelopen al zeg ik het zelf, want ik heb er nu dus al zes dagen last van en het is echt niet oké. Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is: kijk uit, boodschappen doen is gevaarlijk. Nee oké dat wilde ik eigenlijk niet zeggen, maar ik vond het zo vaag dat ik het even moest vertellen.<br />
<br />
Daarnaast is er nog meer aan de hand geweest deze week. Je gelooft het namelijk niet, maar ik heb toch echt opnieuw een sportabonnement afgesloten. Ik ga een nieuwe poging doen. De busverbinding tussen m'n huis en de sportschool is een stuk beter geworden, dus dit zorgt wel voor extra motivatie! Ik ging dinsdagavond gelijk los en ben fanatiek gaan sporten. Zo fanatiek dat ik de spierpijn in m'n buik nog steeds voel, wat natuurlijk wel een soort van goed teken is. Maar het bleef niet bij deze ene keer, nee hoor ik ben donderdag ook nog eens gaan zwemmen. Daarna heb ik wel bonbons gegeten dus of het allemaal veel nut heeft dat ik ga sporten weet ik niet, maar het is toch wel leuk dat ik weer eens iets sportiefs doe. Al moet ik moet er wel echt even aan wennen. Vrijdag had ik namelijk echt enorme spierpijn in m'n kont waardoor ik niet normaal de trap af kon lopen. Ik ben erg benieuwd hoelang ik het ga volhouden, maar het idee is in ieder geval goed!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-60727929672530446832016-02-18T09:31:00.001-08:002016-02-18T09:31:59.410-08:00Berlijn en een blauwe plek<br />
Het is lang geleden dat jullie leesvoer hadden om je avond mee door te komen. Te lang geleden. Ik kreeg afgelopen zaterdag namelijk het verzoek om weer berichten te gaan plaatsen, dus dan doen we dat! Maar voordat ik dat ga doen, praat ik jullie even bij over de afgelopen tijd. Wat hebben jullie gemist?<br />
<br />
Het jaar begon enorm stressend met een slapeloze nacht en veel gedoe rondom <a href="http://iris-onzin.blogspot.nl/2016/01/slechtste-paperday-ooit.html" target="_blank">paperday</a>. Dit alles kwam uiteindelijk toch goed want voor m'n stageverslag heb ik een 8 teruggekregen dus ik ben blij. Vervolgens gebeurde er een tijdje niet zo veel, maar eind januari kwam er even sensatie toen ik gezellig met Yue, Kylian en heel veel mensen die ik niet kende naar Berlijn ben gegaan. Berlijn was erg koud, maar op de tweede dag kocht ik een sjaal en dat maakte alles beter. Het was nog steeds koud, maar ik had nu in ieder geval een sjaal. Verder was het echt vet gezellig, heb ik allemaal leuke nieuwe mensen ontmoet, veel dingen bekeken, goedkope shampoo en deo gekocht en zijn we iedere avond fissa gegaan in Berlijn dus dat was leuk! De laatste nacht hadden we het idee om na het stappen niet te gaan slapen zodat we in de bus terug goed konden slapen. Dit idee was natuurlijk slecht. Ik kon in de bus namelijk vrijwel niet slapen. Hierdoor was ik vrij kapot toen ik thuis aankwam. Zo kapot dat ik de volgende ochtend, op m'n eerste officiële werkdag, mijn wekker gewoon compleet niet had gehoord. Thank god dat ik rond 8 uur uit mezelf wakker schrok en daardoor maar een half uur te laat was. Maar toch bizar dat ik daar dus zo doorheen ben geslapen.<br />
<br />
De dag erna zat uitslapen er ook niet in, want het was de eerste dag van m'n minor en daarvoor moest ik weer een wereldreis afleggen naar Amsterdam. Dit betekende dat ik nog eerder op moest staan dan op een werkdag. Vervolgens heb ik daar een meditatiesessie gedaan, wat erg apart was, en hebben we de hele dag rondjes gelopen door Amsterdam. Aangezien ik nu toch al aan de andere kant van Nederland was besloot ik om gezellig met vriendinnetjes Linda en Anoeska, die een kamer hebben in Amsterdam, wat te gaan eten. Eenmaal terug thuis was ik natuurlijk nog steeds kapot moe.<br />
<br />
De rest van die week zat uitslapen en uitrusten er nog steeds niet in. Woensdag en donderdag had ik school, vrijdag moest ik werken en vrijdagavond ging ik weer richting Amsterdam. Dit keer voor het concert van Imagine Dragons, wat overigens echt vet goed en leuk was! De dagen erna was het weer tijd om los te gaan, het was namelijk carnaval. Dit jaar vond ik de perfecte outfit, namelijk een prinsessenjurk. Ik was intens gelukkig met deze outfit. Het enige nadeel was dat het een lange jurk was wat echt totaal niet handig was, maar dat mocht de pret niet drukken. Op de eerste avond raakte ik al gewond. Er was brand in een of andere kebab tent naast de Studio (café in Tilburg) en de hele tent moest ontruimd worden. Helaas voor mij stond ik op dat moment net boven en moest ik een trap af lopen. Het loop gedeelte is helaas niet helemaal gelukt. De trap was namelijk enorm glad en mijn profielloze schoenen konden dit niet zo goed aan. Ik denk dat ik nog nooit zo snel beneden ben geweest want ik ben dus kapot hard naar beneden gevallen. Zo hard dat ik de hele avond aan iedereen heb verteld hoeveel pijn het deed. De volgende dag was erg goed te zien waarom het precies pijn deed. Zoals je op de foto hieronder ziet was m'n halve been ingenomen door een enorme blauwe plek die ook nog eens hartstikke dik was. Het heeft 6 dagen geduurd voordat ik uiteindelijk weer op m'n linkerzij kon slapen, omdat het gewoon teveel pijn deed om op die plek te liggen. Op dit moment ziet m'n been er al ieeeeetsje beter uit, maar nog steeds niet erg mooi. Ik kan niet wachten tot deze mega plek is verdwenen en ik gewoon weer een been heb.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPYkh9oZIYGxOmq_ghKK3KIAxzfB_uowz9Avifydf091NyRckRLzzvESzynwIdNrW1MfSZR5Tj1kSOB6q6fysTG_nC23Rz3gYnKPXCC4mhZV8tYFq0rSWZeeHFF-IllnsK_zFD1JEHxPpo/s1600/blauwe-blek---blog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPYkh9oZIYGxOmq_ghKK3KIAxzfB_uowz9Avifydf091NyRckRLzzvESzynwIdNrW1MfSZR5Tj1kSOB6q6fysTG_nC23Rz3gYnKPXCC4mhZV8tYFq0rSWZeeHFF-IllnsK_zFD1JEHxPpo/s320/blauwe-blek---blog.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Links: the day after - Rechts: eergisteren</td></tr>
</tbody></table>
<br />
De dagen daarna ging het feest natuurlijk gewoon door! Die maandag vierde ik mijn verjaardag en hebben er zo'n 15 personen in mijn kamer gezeten, wat erg bijzonder is want ik had eigenlijk niet verwacht dat het zou passen. Na dit feest lag m'n hele huis vol roze confetti (thanks Stefan) en ik kom nu nog steeds overal confetti tegen.<br />
<br />
Dit was een kort samenvatting van de afgelopen weken. Vanaf nu zal ik jullie weer iets vaker op de hoogte houden!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-3109572723309409432016-01-26T13:30:00.004-08:002016-01-26T13:30:39.590-08:00Slechtste paperday ooit<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Weinig slaap, veel stress, teveel rennen en printshop problemen. Je voelt hem al aankomen, dit stukje gaat natuurlijk over paperday. Mijn favoriete dag van het jaar. Dit is de dag waarop je netjes fancy uitgeprint alles moet inleveren, maar het ook op een USB moet inleveren en dus eigenlijk voor niks € 50,- uitgeeft in een printshop maar goed. Deze paperday was dramatisch. Dit zeg ik eigenlijk altijd, maar dit was toch wel het dieptepunt in mijn paperday carrière. Ik was namelijk voor het eerst te laat. Dat niet alleen, ik had ook voor het eerst een hele nacht niet geslapen om alles toch nog af te krijgen. Deze paperday moest ik mijn stagerapport inleveren, dus dit moest gewoon goed zijn. Kleine foutjes kon ik niet laten zitten en het design was een stuk uitgebreider en dus meer werk dan bij andere opdrachten. Daarnaast was een van mijn producten die ik bij dit rapport inleverde een onderzoeksrapport en dit was toch ook een stuk meer werk dan verwacht. Daarom werd het een no-sleep zondag voor mij.</div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Alsof dat nog niet kut genoeg was miste ik om half 10 de bus in Hoek van Holland, terwijl ik nog zo hard had gerend, maar manneer de chauffeur vond dit niet zo boeiend en reed me gewoon voorbij terwijl ik net bij de halte aan kwam struikelen en nog m’n hand op stak van hallo ik wil mee. Maar goed, hierdoor moest ik dus terug naar huis en kon ik een half uur later pas de bus nemen. In de trein legde ik nog even de laatste hand aan het onderzoeksrapport. Eenmaal aangekomen in Tilburg was het tijd om naar de printshop te gaan. Natuurlijk miste ik deze bus ook net aan en moest ik gezellig nog even wachten. Eenmaal in de printshop aangekomen begon de stress, het was er namelijk druk. Ik moest mijn verslagen zelf uitprinten, maar ik had ook een conceptboek en deze moest door de meneer in de printshop geprint worden, maar er waren nog wat mensen voor mij. Het uitprinten van m’n verslagen duurde echt achterlijk lang. Ik heb nog nooit zo’n slome printer gezien. Aangezien mijn stageverslag uit 78 kantjes bestond en mijn onderzoeksrapport uit 36, duurde dit wel even.</div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Na het printen werd dit alles ingebonden. Daarna moest mijn conceptboek nog geprint worden. Ondertussen waren er allemaal mensen tussendoor gekomen terwijl ik aan het wachten was op mijn verslagen en dat was kut, daardoor moest ik vet lang wachten. Hierdoor had ik mijn twee prachtige reisopties naar school gemist. In paniek checkte ik 9292 en kwam er een reisoptie uit waarbij ik om 2 uur op school zou zijn, eigenlijk net te laat maar ik ging er toch nog voor. Als een idioot rende ik met twee tassen door de regen naar station Universiteit. Deze trein had natuurlijk +5 want stel je voor dat deze op tijd zou rennen. Eenmaal aangekomen op station Tilburg kon ik weer als een idioot door de regen rennen naar de bus, deze haalde ik wel overigens. Tot mijn grote verbazing kwam ik Kyle tegen in de bus, die ook laat was. We waren allebei erg blij dat we elkaar tegenkwamen en dat we allebei laat waren. Eenmaal op school kregen werd er verontwaardigd aan ons gevraagd ‘Komen jullie het nu nog inleveren?’, m’n antwoord was ja en ik liep het lokaal in. Ook hier waren ze niet blij dat ik zo laat was. Daarnaast moest ik ook nog m’n eigen envelop in elkaar gaan vouwen om alles in te leveren, want dat hadden ze daar niet, goede voorbereiding. Uiteindelijk heb ik het dus allemaal kunnen inleveren, maar zoveel stress en zo weinig slaap was het eigenlijk niet waard. Ik schrok ook echt toen ik zag hoe ik eruit zag. Ik zag er niet alleen als een zombie uit, maar door de regen was m’n haar natuurlijk ook ontploft. Om half 4 was ik thuis en ben ik eindelijk gaan slapen. Tussendoor ben ik nog even wat gaan eten en vervolgens ben ik terug m’n bed in gedoken. De dag erna voelde ik me trouwens verrassend fit.</div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Vorige week kreeg ik mijn cijfer terug en tot mijn grote verbazing heb ik voor dit alles een 8 gehaald. Mijn slapeloze nacht was het dus wel waard!</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-78941397874906285842015-12-29T12:55:00.001-08:002015-12-31T07:11:20.164-08:00Brandalarm <div dir="ltr">
Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst iets geplaatst heb hier, zo lang geleden is het dus al. Nu vond ik al weken dat het tijd werd voor een stukje, maar de inspiratie, motivatie en zin ontbrak. Ik zit op stage de hele dag achter de computer, dus ’s avonds heb ik vaak geen zin om nog achter m’n laptop te gaan zitten. En niet achter mijn laptop zitten betekent geen nieuwe berichtjes. Daarnaast is mijn leven de laatste niet zo super wauw fantastisch enorm spannend, aangezien ik gewoon fulltime op kantoor zit. Nu heb ik al vaak genoeg geklaagd over de NS en de bussen en eigenlijk gewoon het complete OV, dus dat zal ik deze keer niet doen. Nee vandaag gaan we het hebben over dinsdagavond, want dinsdagavond zat vol met sensatie.</div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
Het was ongeveer 10 uur ’s avonds en ik was home alone, aangezien iedereen vakantie heeft en dus lekker thuis zit in plaats van in onze studentenkrot. Ik stond op het punt om te gaan slapen want ik was moe, de kerstdagen waren zwaar. Ik blies wat kaarsen uit, zoals ik vaker doe. En zette een raam open omdat ik de geur van net uitgeblazen kaarsen niet zo wauw vind. Vervolgens deed ik de deur open, en toen ging het mis. Ik schrok me he-le-maal kapot, want het brandalarm ging af. En nee dan bedoel ik niet een piepende rookmelder, maar echt een alarm. Het was net het luchtalarm, maar dan binnen. Het was zo ongelofelijk hard en oorverdovend. Ik was in paniek. De droger stond namelijk aan, dus ik was bang dat het daar in de fik stond. Maar dit was niet zo. Er was helemaal niks aan de hand. Nou ja, behalve dan die enorme sirene. We hebben een mega kast in de keuken hangen waarmee je dit hele alarmsysteem kan bedienen. Ik volg de instructies, maar de herrie stopt niet. In paniek bel ik m’n huisbaas op en vertel ik hem dat het alarm niet uitgaat. Hij vertelt me dat ik de instructies moet volgen en op de knopjes moet drukken, wat ik deed, maar het werkte niet. Hij bleef maar zeggen dat ik op de knopjes moest druk, maar hoe enthousiast ik ook drukte, het alarm ging niet uit. Inmiddels is dit ding al zo’n 15 minuten aan het afgaan en verbaas ik me over het feit dat er nog niemand heeft aangebeld om te vragen of het wel goed gaat. M’n huisbaas belde iemand op die mij zou komen helpen. Het duurde een half uur voordat diegene er was. <br />
Ondertussen na nog wat gedruk op knopjes was het alarm uit en was de enorme herrie daarvan overgegaan in een verschrikkelijke, maar dan echt verschrikkelijke harde irritante kut piep. Dit was zo hard en zo irritant, dat ik m’n kamer in ben gevlucht om het geluid iets dragelijker te maken. Uiteindelijk, na zo’n 20 minuten stopte de piep ineens, en dat voelde als een opluchting. Ik ging naar beneden en daar stond iemand bij het kastje om dit alles op te lossen. Ik was zo ongelofelijk blij dat het eindelijk uit was. Mijn oren hebben nog een tijdje gepiept na dit alles en het duurde even voordat de adrenaline/shock weg was en ik toch echt kon gaan slapen. Mijn om 10 uur slapen plan was inmiddels zwaar gefaald, want rond kwart over 11 lag ik pas in bed. Ik durf nu nooit meer kaarsen aan te doen in mijn kamer. Er is uiteindelijk niemand geweest die aanbelde om te vragen of het wel goed ging, dus mocht er ooit echt brand zijn dan laten onze buren ons dus in de steek.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-3621430631271504512015-10-15T11:38:00.001-07:002015-10-15T12:08:40.457-07:00Financiële tegenvallers van de afgelopen weken<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Ellende, ja dat woord gebruik ik vaak. Het was de afgelopen tijd ook wel echt van toepassing want er was weer genoeg aan de hand. Waar zal ik eens beginnen? Een tijdje terug (lees: 2,5 week geleden of iets in die richting) ging ik op een vroeg ochtend op m’n gemak op de fiets richting het station. Oké ik had dus enorme haast en was zo hard aan het fietsen dat ik helemaal oververhit bij het station aankwam. Bij het station kan je tegenwoordig alleen nog helemaal ergens boven je fiets neerzetten en dan moet je ook eerst nog een mega stuk naar achteren fietsen tot je bij rij 35 komt omdat alles vol is. Dat duurt lang en die tijd heb ik vrijwel nooit, dus dat doen we niet. Gelukkig is er een straat tegenover het station waar je makkelijk je fiets kunt parkeren en daarna de straat over kan ren het station in. Dit is een erg populaire plek, iedere dag staan hier honderden fietsen dus het was altijd zoeken naar een plekje, maar gewoon een prima plek! Tot ik op een dag dus terug kwam op die plek en mijn fiets weg was. Ik was in paniek, want mijn fiets in de ghetto genaamd Hoek van Holland was vlak daarvoor gestolen, dus ik was bang dat mij nu weer hetzelfde was overkomen. Ik liep nog een beetje heen en weer om te kijken of ie misschien ergens anders stond, maar helaas. Een stukje verderop vond ik ineens een bordje met daarop de mededeling dat er wel een fietsen worden geruimd door de gemeente. Dit gaf me ergens een soort van hoop. Gelijk belde ik het nummer op dat bordje, normaal vind ik bellen vreselijk maar nu twijfelde ik geen moment en belde ik gelijk, natuurlijk nam er niemand op dus wist ik nog steeds niks. Uiteindelijk na wat google skills in de strijd te hebben gegooid vond ik mijn fiets op zo’n site waar alle verloren/gevonden voorwerpen tegenwoordig worden neergezet, helemaal mooi met foto en locatie erbij. Alleen waren er van die locatie geen openingtijden bekend, en aangezien ik iedere dag van 8 tot 6 weg ben uit Tilburg, had ik niet echt een mogelijkheid om mijn fiets daar op te halen. Ik was ook bang voor het bedrag dat ik zou gaan moeten betalen, want dat is vaak zo’n €25,- en daarvoor kan ik bijna een ‘nieuwe’ fiets kopen. Gelukkig viel dit bedrag mee, het kost in Tilburg € 10,- om je fiets daar op te halen. Maar goed, aangezien ik dus nooit overdag in Tilburg ben, kan ik hem nooit ophalen. Maar daar was mijn lieve huisgenootje Yue, mijn reddende engel. Yue wilde namelijk mijn fiets wel voor me ophalen, zo lief! Ik moest dan ’s avonds wel mee gaan zwemmen maar goed dat kan ik aan! Vorige week woensdag was het zo ver, mijn fiets was opgehaald en ik was weer herenigt met mijn roestbak. Ik heb hem de dagen erna iedere dag gebruikt en ben hartstikke blij dat ie weer terug is.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM-_LXTnVpRDQIarjcE51-hSi3gqeBjFUMybX7GSx9lCoamhBhFI6RLX5LHPxN-amehD3MOLEzAkTptzHuaj4uptoJ44ep8KLzvCGet5pzd4msNVUBY_AaVQ3plVIODuOtw2cqZix1wsks/s1600/CQtVbW3WEAAsOk9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM-_LXTnVpRDQIarjcE51-hSi3gqeBjFUMybX7GSx9lCoamhBhFI6RLX5LHPxN-amehD3MOLEzAkTptzHuaj4uptoJ44ep8KLzvCGet5pzd4msNVUBY_AaVQ3plVIODuOtw2cqZix1wsks/s200/CQtVbW3WEAAsOk9.jpg" width="112" /></a></div>
<br /></div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
Helaas liet de volgende financiële tegenvaller niet lang op zich wachten: mijn ID is vermist. Ik heb hem laten registreren als vermist, wat blijkbaar betekent dat je sowieso een nieuwe moet aanschaffen ook al vind je hem weer. Dit hadden ze me best mogen vertellen voordat ze hem de status vermist gaven. Ook krijg je niet eens een bewijsje of iets dergelijks mee. Dit betekend dat ik nog een tijdje rond moet huppelen zonder iets van een legitimatie bij me te hebben want een paspoort of rijbewijs heb ik niet. Ik vind het persoonlijk nogal vreemd dat dat kan. Met moeite heb kunnen regelen dat ik afgelopen maandag maandagochtend een afspraak had om een nieuwe aan te vragen, anders had ik daar ook nog langer op moeten wachten. Nu zijn die dingen natuurlijk niet goedkoop, zo’n stukje plastic kost je ongeveer €50.- tegenwoordig. Het leuke is dat mijn oude nog tot 2024 geldig zou zijn dus ik moest een beetje huilen toen ik hem kwijt was. Eigenlijk wil ik hem ook zo snel mogelijk hebben, dus ik zat eraan te denken om hem met spoed aan te vragen, maar dat grapje kost €47,- dus laat maar zitten. Nu had ik mijn ID in de afgelopen dagen ineens enorm vaak nodig, dus dat was leuk. Eigen schuld dat ik hem kwijtraak, maar toch een beetje vreemd dat ze me nu legitimatieloos laten rondlopen, daar zou toch een nooddocumentje of bewijs van vermissing of iets dergelijks voor moeten zijn? Dat je in ieder geval kan aantonen dat je hem echt kwijt bent ofzo... Gelukkig krijg je na aanvraag van een nieuwe ID-kaart wel een bewijs en was dit bewijs voldoende om de afgelopen op al mijn feestjes binnen te komen!</div>
<div class="x_MsoNormal" style="background-color: white; color: #212121; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
En dit was mijn leven de afgelopen weken, super leuk dus! Ondertussen ben ik ook werkeloos, dus deze extra uitgaven komen een beetje hard aan bij mij. Maar daarnaast heb ik ook een hele leuke week maar een paar mooie feestjes achter de rug, dus ik mag niet klagen.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-17138897628434947922015-09-14T01:31:00.004-07:002015-09-15T00:04:09.710-07:00Doei studentenleven, hallo stageleven. <div class="MsoNormal">
Ik beloofde jullie een stukje over m’n stage en alles daaromheen, maar het is er gewoon totaal niet van gekomen. Hoe kan dit? Ik zeg altijd dat ik een druk leven heb, maar dat viel eigenlijk wel mee. Maar nu, nu heb ik wel een druk leven want wauw ik heb eigenlijk bijna nergens meer tijd voor. </div>
<div class="MsoNormal">
Wat doe ik nu precies? Ik loop op dit moment stage bij Libéma in Rosmalen op de online marketing afdeling. Libéma heeft allemaal vakantie- en dierenparken en beurzen & evenementen locaties. Dat zegt je waarschijnlijk nog steeds niet veel maar ik zal er even een paar opnoemen die je vast kent: Safaripark Beekse Bergen, Aviodrome Lelystad, Brabanthallen en de IJsselhallen Zwolle. En dit zijn er een paar van de in totaal 26 locaties. Wat ik doe is eigenlijk een beetje van alles wat maar nu in mijn eerste weken ben ik vooral bezig met de websites en nieuwsbrieven van al deze locaties. Wanneer er in een van de evenementen locaties een nieuwe evenement is maak ik die aan op de website inclusief leuk stukje tekst en header e.d. Ook gooi ik vaak mijn photoshop skills in de strijd om leuke thumbs, banners en headers te maken voor verschillende pagina’s en ik doe dus veel met nieuwsbrieven. Typfouten kan ik me dus eigenlijk niet veroorloven want sommige dingen worden echt door mega veel mensen gelezen. Daarnaast doe ik nog veel meer, fotowedstrijden, afbeeldingen vervangen, werken in Excel bestandjes en ga zo maar door. De dagen vliegen op zich wel snel voorbij dat is fijn.</div>
<div class="MsoNormal">
Maar goed, iedere ochtend probeer ik om 7 uur op te staan, dit lukt vaak niet. Ik neem soms een bus, soms red ik die niet en fiets (sprint) ik richting het station. Om 8:44 gaat dé bus die ik altijd wil halen, maar dat gaat nog wel eens mis en dat ligt vaak niet aan mij maar aan de NS. Gelukkig heb ik een collega die ook met het OV vanuit dezelfde richting komt dus als er iets aan de hand is zijn we gezellig samen te laat. Van 9 tot ongeveer kwart over 5 zit ik aan een bureau achter een computer dingen te doen. Soms haal ik drinken, maak ik tosti’s, ga ik plassen of lopen we een rondje, maar verder zit ik. Af en toe ga ik er een dagje tussenuit om kennis te maken met onze parken, maar dit was vooral de eerste week. Nou goed, rond een uurtje of kwart over 6/half 7 ben ik dan weer thuis. Vaak moet ik dan nog koken en alles, praat ik nog veel te lang met huisgenoten en dan is het vaak alweer bijna tijd om te gaan slapen, de tijd vliegt echt gewoon. Ik probeer meestal rond half 11 in bed te liggen, dit lukt alleen nog niet altijd helemaal. Maar goed, de dagen gaan dus snel, ik heb bijna niet eens meer tijd om series te kijken en dat is best bijzonder. Ook heb ik eigenlijk vrijwel geen tijd meer om te shoppen, wat wel goed is voor m'n bankrekening maar niet voor m'n kleding- en schoenencollectie. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Conclusie: na deze eerste drie weken ben ik erachter dat van 9 tot 5 werken niks voor mij is. De dagen zijn voor het mooie net iets te lang je houdt echt weinig tijd over. Ook wordt ik er echt enorm moe van, in het weekend ben ik ’s avonds vaak zo moe dat ik al voor 12 uur ga slapen. Maar het is me toch ook wel weer meegevallen. Ik had verwacht dat ik het zwaarder zou vinden maar dat valt dus wel mee. Al heb ik wel het idee dat m'n wallen echt met de dag groter worden, vooral als je 's ochtends in het raam van de trein een reflectie ziet van je hoofd is dat erg confronterend. Maar over een paar weken werk ik niet meer in het weekend, dus dan zal ik ook wel wat minder moe zijn. </div>
<div class="MsoNormal">
Ja ik hoor je nu denken, huh gaat ze weg bij de ah. En ja, dat klopt! Ik heb na bijna vijf jaar rondjes lopen in de supermarkt ontslag genomen. Voorlopig ga ik eventjes niet werken en leven van m'n stagevergoeding en stufi, tenzij ik een mega flexibel bijbaantje kan vinden voor maar een paar uurtjes in de week. </div>
<div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-2234699074161614712015-08-19T09:49:00.000-07:002015-08-19T09:49:24.751-07:00De voor- en nadelen van het Hoek van Holland leven Hoek van Holland, al maanden mijn nieuwe woonplaats. Voor, tijdens en ook zeker na de verhuizing heb ik flink lopen klagen want ik had er allemaal geen zin en het was te ver en ik vond het gewoon allemaal helemaal niet leuk. Maar nu, maanden later, wat vind ik er nu van? Ik zet de voor- en nadelen van het wonen in Hoek van Holland even voor je op een rijtje!<br />
<br />
Voordelen<br />
- Dicht bij het strand: Dit is wat iedereen non-stop tegen me zegt. Zo van chill toch dicht bij het strand. Ja leuk ik kan rollend naar het strand, die twee dagen in het jaar dat het Nederlandse weer en goed genoeg voor is dan. Ik ben nu in 5 minuten op het strand in plaats van 15 à 20 minuten, maar erg veel heb ik er niet aan maar goed.<br />
- Ik kan zonder make-up boodschappen doen e.d. Dat is wel een groot voordeel. Ik ken hier namelijk ongeveer niemand dus de kans dat ik iemand tegenkom die ik ken is zo'n 0,3%. Dit betekend dat het me hier niet boeit als alle mensen die ik niet ken en nooit ga kennen me zonder make-up zien, scheelt me toch weer een hoop werk!<br />
- M'n vader wil me vaker met de auto komen halen vanaf 't station dan vanaf de bushalte in Naaldwijk dus minder slepen met koffer. Al is dat op zich ook logisch want van het station naar huis lopen duurt zo'n 25 minuten en niet 7 minuten zoals ik Naaldwijk dus lopen is ook minder een optie hier (ja ik heb het wel eens geprobeerd, nee het was geen hoogtepunt dus dat doen we niet meer). Dus ja dan snap ik wel dat ie even snel heen en weer wil rijden ipv mij lang te laten lopen (of de bus te laten nemen waar je lang op moet wachten en die vervolgens eerst een hele ronde door een woonwijk maakt om vervolgens weer bijna bij het station terug te komen en dan pas verder te rijden).<br />
- M'n kamer/stuk op zolder is een stuk groter dan mijn vorige kamer dus ik kan mijn bed nu altijd uitgeschoven laten staan. Dit betekend dat ik vanaf nu een 160 bed heb en dat is wel fijn.<br />
<br />
Nadelen<br />
- Het is ver weg. Ja het is ver weg. En nu wil ik niet horen dat ik me aanstel of lui ben want ik fiets me helemaal suf. Een paar uurtjes werken betekend 14 km fietsen. Even langs vriendinnetjes in Honselersdijk betekend zo'n 18 km fietsen en een leuk liers feestweek avondje is 22 km fietsen (nu kon ik afgelopen week gelukkig twee keer meeliften met Wouter op de terugweg dus dat was fijn). Ik wacht nog steeds op de dag dat m'n benen er gespierd uit gaan zien hiervan. Nu ga ik ook wel eens met de bus naar m'n werk, maar dit is niet altijd een optie. Dat ding rijdt namelijk maar één keer in het uur op zondag omdat er niemand ooit de bus neemt hier.<br />
- Het ov. Zoals ik net al zei rijdt de bus in het weekend en 's avonds maar één keer in het uur. Wat echt mega irritant is want het komt nooit uit. En als je dan eindelijk een keer de bus kan nemen moet je ook maar hopen dat je buschauffeurs snappen hoe het moet en op elkaar wachten bij de overstap in 's Gravenzande. Dit gaat ook nog vaak genoeg mis namelijk. Hierdoor heb ik op zaterdag een keer een uur kunnen wachten, ben ik onderweg naar Naaldwijk een keer gestrand en ben ik ook maar een keer van 's Gravenzande naar huis gaan lopen. Dit was overigens erg nutteloos, precies op het moment dat ik m'n straat in liep kwam de bus langs, dus als ik op dat ding had gewacht en niet was gaan lopen was ik precies even laat thuis geweest maar beweging is natuurlijk hartstikke goed voor je!<br />
- Voordrinken is nooit meer bij mij. En dit snap ik ook volkomen, waarom zou je in godsnaam eerst helemaal naar HvH gaan fietsen om vervolgens weer richting Naaldwijk oid te gaan, maar toch is het wel jammer want Naaldwijk was altijd zo lekker centraal.<br />
- Naar huis met de bobbus is zwaar. De bobbus, wie kent hem niet. Dat leuke ding dat iedere zaterdagnacht van Rotterdam via Naaldwijk en 's Gravenzande naar HvH rijdt en weer terug. Deze reis duurt nu ineens twee keer zo lang en tot nu toe ben ik iedere keer in slaap gevallen in deze bus omdat het zo lang duurt.<br />
- De kikkers. Nu zijn ze een tijdje stil maar wauw wat maakten die beesten maandenlang herrie zeg wauw.<br />
<br />
Nu kan ik nog wel verder gaan en meer dingen bedenken maar dan wordt dit verhaal echt veel te lang! Ik ga nog even genieten van mijn laatste week en ik zal jullie binnenkort gaan lastigvallen met een bericht over hoe het is om voor het eerst stage te lopen, want dat ga ik vanaf maandag namelijk doen!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-9652140268578862922015-08-11T10:39:00.000-07:002015-08-11T10:39:37.855-07:00Once upon onze stedentrip naar BoedapestEen week geleden was het zo ver, Linda en ik sprongen in een vliegtuig richting Boedapest om daar dingen te bekijken, veel meer plannen waren er eigenlijk niet. Het leek ons leuk om een paar dagen weg te gaan deze zomer en we hadden veel positieve verhalen over Boedapest gehoord dus we dachten waarom ook niet! We vlogen met Wizz air, de goedkope maatschappij waar op internet genoeg horrorverhalen over te vinden zijn. Ze doen namelijk nogal moeilijk over bagage afmetingen. Daarom besloten we om grote handbagage bij te boeken, zodat we zeker zouden weten dat onze tas niet toch ineens 1cm te groot zou zijn. Op onze terugweg was er namelijk een vrouw die kleine handbagage had en haar koffertje was 1cm te groot. Ze moest of de koffer achterlaten of een aardig hoog bedrag betalen, op dat moment was ik erg blij met m'n grote handbagage. Maar goed terug naar de trip! Op dinsdagochtend ging om half 6 de wekker en dit was echt veel en veel te vroeg. Linda sprong gelijk op om te gaan aankleden en alles, maar bij mij ging het wat minder soepel. Vreemd genoeg was het wel gelukt om de bus van 5 over 6 te halen. Stonden we dan, in een short, te wachten op de bus terwijl het regende, maar goed in Boedapest was het warm dus in een lange broek reizen was geen optie! We vlogen vanaf Eindhoven, dus we waren in Tilburg gaan slapen zodat we er snel zouden zijn! En dat was ook zo, om ongeveer half 8 waren we op het vliegveld, ruim op tijd dus dat was fijn. Het is maar ongeveer 2 uur vliegen naar Boedapest dus we waren er echt super snel. Eenmaal daar aangekomen werd het zoeken waar we heen moesten. Ik had 100 papieren bij me met een hele routebeschrijving naar onze airbnb kamer en een beschrijving hoe we daar binnen moesten komen, maar het belangrijkste papiertje met de beschrijving hoe we van t vliegveld bij die kamer kwamen was natuurlijk ineens vermist. Gelukkig was er wifi op het vliegveld en na 100 minuten verbinden en laden had ik dan toch eindelijk de beschrijving gevonden. Dankzij Thomas hadden wij al wat Hongaars geld en hoefden we niet in een lange rij te staan om te pinnen, we konden van dat geld gelijk een buskaartje kopen dus dat was fijn. We hadden het op dat moment al enorm warm maar dit zou alleen nog maar erger worden. Eenmaal aangekomen op een metrostation wilden we een kaartje kopen maar het automaat deed het niet, na een moeilijk gesprek met een medewerker die zo'n 5 woorden engels sprak kwamen we erachter dat we van iemand daar een kaartje konden kopen, maar die mensen konden natuurlijk weer niet een briefje van 10.000 wisselen dus we moesten nog een keer pinnen om aan een kleiner briefje te komen. Na dit alles ging het verder wel vrij soepel, we kwamen best snel bij het goede metrostation aan. Ik vond sommige metro's daar wel een beetje eng omdat die deuren echt achterlijk hard dichtgingen, als je daar denk van oh ik ren nog even snel en je komt ertussen dan breek je sowieso iets of je gaat gewoon dood. Maar goed, eenmaal bij de kamer aangekomen was het al tijd voor een lichte outfit wissel want we gingen echt dood van de hitte. We hadden een boekje en plattegrond, geld, een kleinere tas en we hadden een ov kaart voor 72 uur gekocht dus we waren er klaar voor! <br />
We hebben de eerste twee dagen vrijwel alles bekeken wat er wordt aangeraden in boekjes en op websites en waren overal erg van onder de indruk. Vooral de basilica of St. Istvan heeft ons enorm verrast. De binnenkant was zo groot en mooi en heel indrukwekkend. Iedereen was binnen ook doodstil en dat gaf het ook iets bijzonders. Ik had nooit verwacht dat ik een kerk zo bijzonder en mooi zou vinden maar het gebeurde toch. Later hebben we ook nog de Matthias church bekeken, bij deze kerk vonden we vooral het dak erg leuk.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxF9XLtAj9pQbRq6Eg1gigUgckM-97xDwvjJ_HJig0v126PHoqvITWdZAon3x8itZ5G4QHcjI3rBG98wxI7HRtIsWk_Ccqjtsm7NLcrAhGDADNzQs5fxtbm22kNNosuXcNB-1137W9U9Vf/s1600/IMAG1464.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxF9XLtAj9pQbRq6Eg1gigUgckM-97xDwvjJ_HJig0v126PHoqvITWdZAon3x8itZ5G4QHcjI3rBG98wxI7HRtIsWk_Ccqjtsm7NLcrAhGDADNzQs5fxtbm22kNNosuXcNB-1137W9U9Vf/s320/IMAG1464.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Basilica of St. Istvan</td></tr>
</tbody></table>
Daarnaast waren het parlementsgebouw en de Royal Palace ook heel groot en indrukwekkend en zijn we natuurlijk ook even naar het Szechenyibad gegaan, zo'n groot badhuis ding waar iedereen het over heeft en wat we graag wilden zien. Dit badhuis was ook met de temperatuur die dag erg fijn. Het was iedere dag namelijk rond de 38 graden en wij als Nederlanders konden dit niet zo goed aan. In het park waar dit badhuis zat zat ook nog een dierentuin (random). Hier zijn we ook nog even een kijkje gaan nemen. Het viel ons op dat sommige dieren echt makkelijk konden ontsnappen als ze een beetje slim zouden zijn. Tijdens ons bezoek aan de dierentuin ging het ineens echt enorm hard regenen. Zo hard dat de paden zwembaden werden en dat er een soort hard stromende rivieren werden gecreëerd. Na iets meer dan een uur werd het gelukkig weer droog en was het ook snel weer warm.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUwXWfQwsDQv4Col12Wob1eFJ_FUtEp-J3OKwyaFMNop67sq_t9VF5yDQPOpTLxk3wRya637hVA6egYC55qW4pP_B3S3p3bD3X8NR-Kdy4KVOI-IANLyF4ICwEhY1BjOrHJu3mN6xv5Z_m/s1600/IMAG1616.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUwXWfQwsDQv4Col12Wob1eFJ_FUtEp-J3OKwyaFMNop67sq_t9VF5yDQPOpTLxk3wRya637hVA6egYC55qW4pP_B3S3p3bD3X8NR-Kdy4KVOI-IANLyF4ICwEhY1BjOrHJu3mN6xv5Z_m/s320/IMAG1616.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
We zijn ook naar een zogeheten ruin bar gegaan, want dit stond ook op de lijst met dingen die je echt moest doen. Wij zijn naar Instant gegaan. Eerst vonden we er niet zoveel aan, maar toen we later op de avond terugkwamen was het een soort club geworden. Er waren allemaal ruimtes met verschillende muziek. Ondanks alle ventilators en airco's was het nog steeds erg heet daarbinnen, maar het was wel leuk, al waren er een hoop irritante Italiaanse jongens. Onze laatste avond hebben we doorgebracht in het parkje midden in de stad waar 's avonds alle jongeren samenkomen en in het gras gaan zitten en wat drinken, of op een terrasje eromheen gaan zitten. In dit parkje hebben we ook nog vrienden en gemaakt en laat op de avond zijn we naar een uitzichtpunt gegaan om het uitzicht over Boedapest te zien met lampjes enzo. De laatste dag hebben we een poging gedaan tot winkelen en vlogen we weer naar huis, waar het ook verrassend warm was toen we het vliegtuig uitstapten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBPoDEg2ilR-04S7aMn4Rlu_zSDUrLz2ONZT-8hs9q16y3zVDrweUd5LrUP_OnNkkPxmCTMDdb8puk6_Nza-kAYqA5sKbX61T18Spu_PXEbZWvSzfFBltlpmU_W_3CB3uehkAvuzU-hVT6/s1600/IMAG1659.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBPoDEg2ilR-04S7aMn4Rlu_zSDUrLz2ONZT-8hs9q16y3zVDrweUd5LrUP_OnNkkPxmCTMDdb8puk6_Nza-kAYqA5sKbX61T18Spu_PXEbZWvSzfFBltlpmU_W_3CB3uehkAvuzU-hVT6/s320/IMAG1659.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM1dkK_kK_XVAG5IgGgCd8BJQmjWPGMQXBao97Z1kycr7egjC-L6IrBQg8UowxcqWBsIJuuf8syWtwl-XWMnHR4QgQ53RQZn_Q-pikJKbMuj47NLCCOXXHeO6hzMpvDzsoLqILiaJCSJSQ/s1600/IMAG1519.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM1dkK_kK_XVAG5IgGgCd8BJQmjWPGMQXBao97Z1kycr7egjC-L6IrBQg8UowxcqWBsIJuuf8syWtwl-XWMnHR4QgQ53RQZn_Q-pikJKbMuj47NLCCOXXHeO6hzMpvDzsoLqILiaJCSJSQ/s200/IMAG1519.jpg" width="113" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM1dkK_kK_XVAG5IgGgCd8BJQmjWPGMQXBao97Z1kycr7egjC-L6IrBQg8UowxcqWBsIJuuf8syWtwl-XWMnHR4QgQ53RQZn_Q-pikJKbMuj47NLCCOXXHeO6hzMpvDzsoLqILiaJCSJSQ/s1600/IMAG1519.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><br /></a>Boedapest heeft ons verrast. We hadden een veel ouderwetsere stad verwacht maar dit viel ons enorm mee. Het ov was echt heel goed geregeld, er ging gewoon om de 3 minuten een metro en ik heb slechts één keer meegemaakt dat er een beetje vertraging was. Ook rijden de bussen erg vaak en rijden er ook nog nachtbussen. Ook was vrijwel alles mooi. Mooie hoge gebouwen met zuilen en leuke dakjes en dingen. Gezellige parkjes met tentjes ertussen waar 's avonds iedereen gezellig wat zit te drinken. Uitgaansdingen waar het gewoon iedere avond losgaan is. De prijzen van eten en drinken waren er ook erg fijn, een stuk lager dan hier in Nederland. En ze verkopen er mega cougettes en daar moest ik even een foto van maken. Engels praten is wel voor veel mensen in Boedapest nog iets engs. Wanneer ze in het Hongaars tegen je praten en je zegt 'sorry' dan is t van oh en ze rennen een soort van van je weg. Ook in sommige winkels wanneer je in het Engels iets zegt zeggen ze gewoon helemaal niks, dit is nog een verbeterpuntje voor ze! De roltrappen waren er trouwens ook best eng, ze gingen echt enorm snel en dat was best een beetje eng, maar we werden er al steeds beter in! Verder vond ik de sfeer in de stad erg fijn en denk ik dat ik zeker nog wel een keer terug ga! Ja, Boedapest heeft ons positief verrast.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-10899632175490118202015-06-30T12:46:00.000-07:002015-06-30T12:46:27.199-07:00Waar gaat het toch steeds mis?Waar ging het mis? Dat is een zin die je mij vaak hoort zeggen. Want er gaan vaak dingen mis, maar dan is de vraag natuurlijk waar het mis ging? De afgelopen weken was het antwoord op deze vraag erg makkelijk. Het ging namelijk mis op Rotterdam Centraal. Een paar weken terug was het mijn favoriete dag van de periode: paperday! Jullie kennen deze term vast nog wel, dit is de lever al je opdrachten in tegelijk met de rest van je school dag. Op deze dag moet letterlijk iedereen zijn/haar opdrachten (netjes en duur geprint en fancy ingebonden + op USB/CD) inleveren. Dit inleveren kan altijd alleen tussen 10 en 2, dus je moet sowieso vroeg opstaan voor deze dag, en dat deed ik! M'n reis ging goed, in de sprinter richting Rotterdam begon ik aan mijn laatste opdracht die ik nog moest maken voor mijn portfolio voor Engels. Ik was ruim op tijd, dus zodra ik op school aan kwam had ik nog 1,5 uur om een stukje van een essay te schrijven, dat moest lukken! Om 10 uur was ik op Rotterdam Centraal, ik liep naar spoor 3 en hier ging het mis. Ik zag alleen maar balkjes met vertragingen, vervolgens verdwenen al deze balkjes en stond er ineens over 'rijdt niet'. Alle treinen richting Tilburg reden niet, de paniek sloeg toe. Niet alleen paniek, maar ook frustratie. Ik reis slechts zo'n 2 à 3 keer per week met de trein en er is letterlijk altijd wel iets aan de hand. Ik kreeg de tip om bij de Starbucks te gaan zitten, want daar hebben ze Wi-Fi en zo kon ik verder werken aan mijn essay. Helaas voor mij werkte de Wi-Fi die dag niet, dus ik moest moeilijk gaan doen om het zonder internet te regelen. Daarnaast was mijn telefoon leeg en dus uitgevallen en had ik geen oplader bij me, ik was dus ook nog eens onbereikbaar. Na ongeveer anderhalf uur was mijn essay af en ging ik vol goede moed terug naar spoor 3, het was inmiddels al een stuk later dus ik had goede hoop dat er een trein zou rijden. Aangekomen bij spoor 3 was ik verbaasd, de intercity direct stond al helemaal klaar en ik was blij. Eenmaal in de trein werd er ineens omgeroepen en ik werd weer teleurgesteld. De trein ging niet rijden door een eerdere verstoring. Ik kon de trein dus weer gezellig verlaten. Ik liep naar de overkant, spoor 4, en besloot daar te wachten op de intercity naar Venlo. Deze had gelukkig maar ongeveer 10 minuten vertraging, dus om 12 uur (ja je leest het goed, twee uur later) zat ik dan toch eindelijk in een trein die ook daadwerkelijk richting Tilburg ging rijden.<br />
Ik kwam rond 1 uur aan op school en moest daar m'n portfolio nog even printen, niks aan de hand! Maar daarnaast moest ik ook twee bestandjes op een CD zetten en dit ging natuurlijk ook weer niet. Ik had een audio en video bestand, maar beide had ik als video opgeslagen en dat was te groot voor mijn CD. Ik besloot het audio bestand op YouTube te zetten, zodat ik het vervolgens kon downloaden als een MP3 bestand, lekker ingewikkeld maar ik wist even niet hoe ik het anders moest doen. Gelukkig duurde het uploaden slechts 20 minuten (het was inmiddels al tien over half twee). Mijn idee was wel succesvol, want het mp3 bestand kon wel op de CD. Precies om twee uur had ik het allemaal af en kon ik mijn spullen inleveren bij de tafel. Gehaald, maar niet dankzij de NS.<br />
En dan is dit maar één van de vele keren dat het misging met het OV. Vorige week kwam ik te laat bij een tentamen omdat er een defecte bovenleiding was en mijn trein 20 minuten moest wachten op goedkeuring om te gaan rijden. En een paar weken geleden was ik twee uur te laat bij mijn projectvergadering omdat de treinen niet verder reden dan Breda en ik 1,5 uur moest wachten om in een 'snelbus' te komen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over die keer dat ik van Tilburg naar Hoek van Holland ging reizen en mijn snelste reisoptie via Rijswijk was, omdat er verder overal van alles aan de hand was. Of een van de vele keren dat er iets aan de hand is en mij vrolijk wordt verteld even via Utrecht te reizen. Ik ben gek op reizen, maar niet met het OV. Het is dat ik gratis reis met mijn studenten OV, anders zou ik dus echt nooit met de trein gaan, zonde van je geld en enorm onbetrouwbaar. Maar goed, tot zo ver mijn geklaag. Ik zou zeggen niet te hard werken deze week, want zweten doe je toch wel met deze temperaturen, en vooral genieten van de zon (als je niet hoeft te werken), want je weet nooit hoelang deze zomer kan duren, dit kan zomaar de eerste en de laatste week zijn!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-36094964839175963532015-06-10T08:40:00.000-07:002015-06-10T08:40:31.225-07:00Spinnennest in je onderbroekNee dit is niet zomaar een leuke titel om jullie aandacht te trekken, nee dit is mijn grootste nachtmerrie die een soort van realiteit is geworden deze week en ik ben nog steeds in shock. Tijdens een van mijn velen was al je zooi sessies is een van mijn onderbroeken naast mijn wasmand gevallen en is ie ergens naast de wasmachine gaan liggen. Hier kwam ik vrijdag achter. Ik was erg blij dat ik mijn onderbroek weer terug had want hij was duur en zit super lekker. Helaas duurde mijn vreugde niet erg lang, want ik vond niet alleen mijn onderbroek maar ook een hele vieze enge mega dikke spin erin. En ik overdrijf niet als ik zeg dat ie eng en dik was, want zelfs een van mijn huisgenootjes schrok ervan. Uit angst gooide ik m'n onderbroek op de grond en de spin kroop nog even gezellig heen en weer over dat ding heen. Zoals ongeveer ieder weekend ging ik ook dit weekend gewoon naar huis, dus ik heb mijn onderbroek daar achtergelaten. Eenmaal terug in Tilburg deze week ging ik opnieuw een bezoekje brengen aan mijn onderbroek, het was immers zo lang geleden dat de spin erin zat, dus het zal nu wel weer veilig zijn dacht ik, maar ik had het mis! Toen ik dat ding optilde zat ik dat de spin er nog steeds inzat. Ik probeerde hem eruit te schudden maar hij bleef erg vast zitten. Dit vond ik nogal vreemd, maar misschien hiel ie zich gewoon goed vast. Ik was erg hopeloos en besloot in de groepsapp met alle huisgenootjes om hulp te vragen, maar aangezien 5 van de 6 huisgenootjes meisjes zijn met angst voor vieze dikke spinnen, was deze oproep niet erg succesvol. Maar gelukkig hebben we ook een mannelijke huisgenoot en die besloot mij vandaag te redden. Hij keek in de onderbroek, maar de spin was ineens weg. Maar niet zonder een cadeautje achter te laten. Er zaten gekke dingetjes in en we denken dat het eitjes waren. Hij heeft ze eruit gehaald en geplet. Ik heb denk ik in mijn leven nog nooit iets ranzigs en engs meegemaakt als dit. De spin is een familie in het stichten in mijn onderbroek???!! Maar uhm ja de eitjes (als het eitjes waren, maar ik denk het eigenlijk wel) zijn verwijderd en vernietigd, maar de spin is nog steeds spoorloos. Stel nou dat het terug komt en wraak neemt omdat we z'n kinderen hebben vermoord. Of dat er nog meer eitjes liggen ergens anders en we straks één groot spinnenhuis hebben? Ik heb geen idee of dat kan maar ik ben nu gewoon een beetje bang na dit alles. Ik was al nooit zo'n fan van spinnen maar dit is echt een nieuw dieptepunt. Ze zeggen trouwens altijd dat spinnen droge plekjes opzoeken, maar de spinnen hier in Tilburg hebben daar schijt aan volgens mij. Naast de wasmachine is het namelijk hartstikke vochtig omdat er vanalles met leidingen en dingen niet goed zit. Pas zat er ook al een grote spin in de badkamer, en als het ergens enorm vochtig is dan is het daar wel. Maar goed, tot zo ver deze angst. We zullen zien wat er nu gaat gebeuren en of de spin terug komt voor revenge. Ik hoop het toch echt niet, want dit was genoeg spin voor de komende maand. En tot zo ver mijn angst en traumatische ervaring, geniet van de rest van je hopelijk spinloze dag!<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-37485235126262644932015-05-20T08:35:00.000-07:002015-05-20T08:35:58.819-07:00Het zware studentenleven: al bijna twee jaar op kamers <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Iets meer dan 1,5 jaar geleden maakte ik voor het eerst kennis met 'het zware studentenleven'. Ik verhuisde naar Tilburg, moest ineens zelf gaan koken,, zelf m'n was doen, zelf boodschappen doen en hoor vijf dagen in de week mensen houdoe zeggen. Ja dat was even wennen. Ik moet zeggen, dat deze 1,5 jaar en een paar maanden echt enorm snel zijn gegaan. Het eerste half jaar bracht ik door in m'n kleine kamertje, dit voelt al als zo lang geleden dat ik me bijna niet meer kan herinneren hoe die kamer eruit zag. Gelukkig heb ik ooit wat foto's gemaakt dus kan ik daarmee mijn geheugen weer even opfrissen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbjhFGs99T_lMVkzeRQjeBaoIyHSzLOVQHL2JY6d9MFrNhTKWKzvTcEWiY_PN15vV4lsqDZqNxJqHY9VeBR61Ch17PIfHjYpEzSgnlzoC92mjxWArkwwe8_ZcPTupxMz8P4o-aPsWGRIRv/s1600/DSCF0285.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="149" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbjhFGs99T_lMVkzeRQjeBaoIyHSzLOVQHL2JY6d9MFrNhTKWKzvTcEWiY_PN15vV4lsqDZqNxJqHY9VeBR61Ch17PIfHjYpEzSgnlzoC92mjxWArkwwe8_ZcPTupxMz8P4o-aPsWGRIRv/s200/DSCF0285.JPG" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5ARep_K3s8EQ2Q0WyGDarkTEQHm4oDByQnXU5-Kk0_u32FDPMvORbloaQnkmLSg-JKVvCBQacfGLUTy1apY0hD5oHU8bpHQKuk9Ql0aJBa7XFEcnMdih95Ev4TGWVEQACqPzCxrOOn1IX/s1600/DSCF0287.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="149" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5ARep_K3s8EQ2Q0WyGDarkTEQHm4oDByQnXU5-Kk0_u32FDPMvORbloaQnkmLSg-JKVvCBQacfGLUTy1apY0hD5oHU8bpHQKuk9Ql0aJBa7XFEcnMdih95Ev4TGWVEQACqPzCxrOOn1IX/s200/DSCF0287.JPG" width="200" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="text-align: start;">Zeker nu er een ander huisgenootje in die kamer woont is het gek om te bedenken dat dat eerst mijn kamer was. Ik ben toch wel erg blij dat ik voor de grotere kamer ben gegaan, want ik heb nu ineens zo veel spullen, dat het ook echt maar net aan in deze kamer past. Waar al deze spullen vandaan komen is ook best een raadsel. Ik begon met een bed, tafeltje, bureau en een kledingrek. Nu heb ik een bed, tafeltje, nog groter bureau, kledingrek, kast, kast, bank en koelkast. Hoe dat eruit ziet kan je even heel onhandig bekijken in dit fancy filmpjes met echt geweldige kwaliteit!</span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyNxYD2iIoytcfFBVsJPOmh8y9RRxyFlV6SxuQ99kngs-odr2EwxXt_cf96skfaDKYvU3mdiVsvUu-kRr4q2g' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
Af en toe probeer ik de inrichting van mijn kamer te veranderen maar tot nu toe is dit nog nooit succesvol geweest, m'n spullen passen gewoon echt maar op één manier in deze kamer. Maar goed, al zo lang op kamers dus! Toen ik hier net kwam kon ik vrijwel alleen wereldgerechten koken en pasta met alleen gehakt en courgette, en kijk me nu eens gaan. Ik kook van alles en gooi tegenwoordig hele groentepakketten door m'n eten heen. Al moet ik zeggen dat ik nog steeds geen fan ben van prei en ui. Ook hoef ik nooit meer een reis te plannen via de 9292 app, ik ken alle trein en bustijden inmiddels uit m'n hoofd en ben een echte OV-expert geworden. In het begin vond ik het erg vreemd om iedere keer zo'n heel stuk met het OV te reizen want waar moest ik heen, welke trein moest ik nemen, zou ik mijn overstap wel halen, is mijn koffer niet te groot en te zwaar? Maar nu is het een gewoonte geworden ofzo. Ook Tilburg is niet vreemd meer. Ik weet precies de weg (oké alleen in het gedeelte onder het spoor dan, daarboven kom ik eigenlijk nooit omdat de winkels en cafés e.d. daar toch niet zitten) en voel me ook best wel thuis hier. Mijn geliefde fiets brengt mij overal heen, al heeft deze de laatste tijd wat problemen. Eerst ging m'n achterband lek en was het helemaal drama om bij de fietsenmaker te komen omdat ik helemaal bij de universiteit stond (en dat is ver). Nu was ie eindelijk weer helemaal goed en is m'n voorband ineens weer lek. M'n fiets heeft nu vier dagen staan te verroesten in de tuin, omdat het Nederlandse weer niet mee wilde werken en ik geen zin had om door de regen te gaan slepen met dat ding. Maar vandaag was er zon, dus ben ik toch maar met m'n fietsje naar de fietsenmaker gegaan, want ik wil graag weer kunnen fietsen.<br />
Terug naar het zware leven. Erg veel les heb je niet op het HBO, je hebt soms wel een lange dag ertussen zitten, maar als ik kijk naar de dagen die we maakten op het ISW valt dit echt hartstikke mee. Je hebt best veel vrije tijd, zeker omdat ik niet lang hoef te reizen om op school te komen. Je hebt zelfs zoveel vrije tijd dat je na een tijdje vrijwel alle series al hebt gezien, en bijna iedere week uit eten gaat en ook graag drankjes en dansjes doet in de stad, ja wat een zwaar leven! Ik wist van tevoren helemaal niet wat ik me nou moest voorstellen bij studeren en op kamers gaan, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan! Het heeft me een stuk zelfstandiger gemaakt en ik heb allemaal leuke nieuwe mensen ontmoet hier in Tilburg! Ook vind ik het in een studentenhuis wonen erg leuk en gezellig en had ik dit echt niet willen missen. Ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het is om te studeren en nog gewoon thuis te wonen, ik heb het idee dat je dan best wel veel dingen mist, minder eten, minder feestjes, geen zingen tijdens het afwassen sessies met je huisgenoten en geen sleepovers met veel te veel mensen in je kamer. Dus ik zou tegen iedereen die twijfelt over op kamers gaan en ver van huis studeren willen zeggen: gewoon doen! Het is hartstikke leuk en je leert er ook hartstikke veel van en mocht je het echt niks vinden kan je altijd nog terug naar huis gaan, maar laat de afstanden je niet weerhouden van het kiezen van een studie!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-43840931179569770832015-05-15T03:44:00.000-07:002015-05-16T09:11:19.763-07:00Even een broodje kopenKen je dat, je trein missen omdat je per se nog even een broodje wilde kopen? Dit overkomt mij eigenlijk net iets te vaak. Ik heb altijd het idee dat ik nog wel even tijd heb om snel iets te kopen, en vaak heb ik dat ook wel, maar aangezien ik keuzes maken enorm lastig vind sta ik altijd een uur te twijfelen of ik nou een croissant, focaccia, kaasstengel, belegd broodje of iets anders wil. Wanneer ik eindelijk m'n keuze heb gemaakt en af ga rekenen ontdek ik vaak dat ik nog één minuut heb om mijn trein te halen. Met m'n pinpas en rotzooi nog in m'n hand ren ik naar het perron en daar klinkt het fluitsignaal al als ik de roltrap op ren, de deuren gaan dicht, zo net voor m'n neus. Iedereen in de trein ziet dit dus ik moet natuurlijk even nonchalant doen zo van nee hoor het geeft niet dat ik hem gemist heb haha en dan loop ik weg alsof er niks aan de hand is, terwijl ik van binnen een beetje doodga omdat ik weet dat ik nu weer hartstikke lang moet wachten op de volgende trein. Verder hou ik enorm van de trein. Sinds ik in Hoek van Holland woon mag ik gezellig nog meer met de trein reizen dan eerst, helemaal leuk! Want geef nou toe, wie wil er nou niet een half uur lang in een oude verrotte sprinter zitten die tussendoor nog gezellig zo'n 8 keer stopt voordat je eindelijk op Rotterdam aankomt? Ik vind het overigens wel een beetje lullig dat ze echt de meest oude en verrotte sprinters inzetten op dit traject maar oké we leren er wel mee leven.<br />
Verder is Hoek van Holland erg, luidruchtig. Aan de overkant zijn de net gebouwde huisjes af dus onze kersverse overburen zijn nu allemaal gezellig de hele tijd aan het klussen. Daarnaast horen we steeds toetoeeet als de Stena Line vertrekt en laten de vogels ook graag weten dat ze er zijn. Wat ik ook erg bijzonder vind zijn de kikkers, iedere nacht worden we hier helemaal gek van het geluid van geile kikkers ofzo, dat die beesten zo veel herrie konden maken wist ik niet, maar ik vind het toch wel erg apart. Maarja ik mei doen alle diertjes een beetje vreemd dus daar zal het wel door komen! Ook de eenden willen graag laten weten dat ze er zijn en die maken dus ook genoeg herrie. Deze eenden komen ook vaak even waggelen in onze tuin, dat vind ik dan wel weer gezellig!<br />
<br />
Naast al dit hebben we natuurlijk nog veel meer meegemaakt.. Afgelopen week was er wind, eh ik bedoel feest. Het was namelijk Bevrijdingsdag dus het was tijd om een festivalletje te gaan bezoeken. Gelukkig voor ons was het weer echt geweldig en hoefden we dus maar tot een uurtje of half 2 te wachten voordat het eindelijk droog was. Er was zelfs zon te zien, bijna perfect weer! Op windkracht 200 na dan. Eenmaal aangekomen in Den Haag stond er echt een mega rij om het terrein op te komen, iedereen had blijkbaar net als ons gewacht op het betere weer. We hebben onszelf naar binnen gepropt, want we wilden natuurlijk wel op tijd zijn voor het optreden van Kensington. Eenmaal binnen probeerden we een goede plek te vinden maar het was zo achterlijk druk dat we dat snel hebben opgegeven. Samen met duizenden andere mensen stonden wij heerlijk weg te waaien terwijl we probeerden te genieten van de muziek. Kensington had hier zelf ook nooit een mooie opmerking over "Vandaag vieren we de vrijheid, zoals de vrijheid om het z'n allen buiten in een halve orkaan te staan!". Helaas waaide het geluid vaak half weg omdat de wind gewoon zo vreselijk hard was, ze hadden het podium beter aan de andere kant kunnen bouwen maarja. Na slechts één optreden konden we de mensenmassa en de harde wind niet meer aan en zijn we de binnenstad ingevlucht waar we nog even hebben genoten van lekker eten. Alles bij elkaar best een prima dagje, maar toch wel erg jammer van het weer! Verder heb ik vrij weinig gedaan in mijn vakantie, maar dat is toch ook wel een beetje waar vakanties voor zijn vind ik zelf!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipfHdsRD_0_PoVtzA-rZOtoJWrIwG5F9mnQNeUIkmlLOwIWWWrYpO0MA411vqF-2scntfmQNIup13lU_XE_SKjUR9SP82zPQiSSYJ_BlnjMCfrhnOOcyPp0XcIdgreMU3_uuMZ86ZHItS8/s1600/Bevrijdingsfestival-Den-Haag20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipfHdsRD_0_PoVtzA-rZOtoJWrIwG5F9mnQNeUIkmlLOwIWWWrYpO0MA411vqF-2scntfmQNIup13lU_XE_SKjUR9SP82zPQiSSYJ_BlnjMCfrhnOOcyPp0XcIdgreMU3_uuMZ86ZHItS8/s320/Bevrijdingsfestival-Den-Haag20.jpg" width="320" /></a><br />En nog even een plaatje om te laten zien hoeveel mensen er waren zodat jullie zien dat ik niet helemaal aan het overdrijven was!</div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-81511901814260479812015-04-18T09:47:00.001-07:002015-04-18T09:47:55.667-07:00Windstoten, partystruggles en een lekke bandHet was Pasen! Oké, dit was het al een hele tijd geleden, maar aangezien ik dit stuk al weken ben vergeten te plaatsen doe ik het nu nog maar even. Maar het was dus Pasen. Dit betekend helemaal niks, want ik moet gewoon werken en helemaal uitgebreid vieren doen we ook niet. We ontbijten, of nou ja brunchen, met wat warme broodjes en dingen, en dat is het dan wel weer. Ook heb ik vrij weinig aan de vrije maandag die we hebben door Pasen, want ik ben altijd vrij op maandag. Maar oké verder is het helemaal leuk natuurlijk want er is chocola, niet zo veel meer, maar het is er wel! Nog even een kleine tip, niet je chocolade paashaas ergens neerzetten waar de zon komt, want chocola smelt, shocking I know.<br />
Deze week (de week van Pasen dus) begon met achterlijk harde wind. In Tilburg waaide het al vreselijk hard, moet je nagaan hoe hard het dus in Hoek van Holland waaide. Nou hard kan ik je vertellen. Zo hard dat er dakpannen zijn verschoven en er zelfs afgevallen zijn. En zelfs zo hard, dat het net gebouwde schuurtje aan de overkant de lucht in vloog, weer naar beneden kwam en uit elkaar viel. En helaas voor ons waaide het ook zo hard dat onze tuintafel (met glasplaat) de lucht in vloog, tegen de schuifpui aan en vervolgens in 1000000 stukjes viel. Dit betekende het einde van onze tuintafel. We zijn nu nog steeds stukjes aan het rapen. Wonder boven wonder zitten er op de schuifpui alleen wat krassen. Ik ontvluchte deze harde wind door weer richting Tilburg te gaan. Waar het ook achterlijk hard waaide, dus ik besloot om maar met de bus naar school te gaan want ik heb natuurlijk geen zin om in zulke harde wind te fietsen. Al ben ik uiteindelijk de laatste schooldag wel gaan fietsen omdat ik mijn bus had gemist en anders veel te laat op school zou komen. En dat was nog maar het begin van mijn fietsweek. Ik ben dit weekend namelijk wel twee keer naar Naaldwijk gefietst en weer terug. Volgens mij is dat in toaal wel iets van 20 kilometer ofzo, zo sportief! Hierna heb ik al twee weken niet meer naar Naaldwijk gefietst, dus het is bij één sportief weekend gebleven.<br />
Wel heb ik het enorm druk gehad met feestjes! We begonnen met Glow in the dark in de Maassilo! Dit was zoals altijd weer een super leuk feestje, alleen hield ik er wel een souvenir aan over. Iemand ging namelijk bovenop mijn grote teennagel staan en deze werd helemaal blauw. Ik kon hierdoor twee dagen mijn teen niet meer buigen, dus dit was erg fijn. Maar na twee dagen was de pijn weg en kon ik gewoon weer normaal lopen! Een week later was er weer een feestje, dit keer in Amsterdam. Hier ging het opnieuw mis. Geloof het of niet, er ging gewoon alweer iemand bovenop mijn teennagel staan, alleen dit keer bij mijn andere voet. Ook deze nagel is nu helemaal bont en blauw en ik heb drie dagen mank gelopen door de pijn. Maar nu loop ik wel weer gelijk met twee blauwe teennagels. Hoe ik dit nou weer voor elkaar heb gekregen vraag ik me ook erg af. Maar afgelopen donderdag was er weer een feestje, en hier heb ik helemaal geen schade aan overgehouden, dus dat is fijn.<br />
En wat is er nog meer gebeurd in de tussentijd? Niet zo heel erg veel. Er waren wat tentamens, gezellige dingen en veel slaap. Ook was er de lekke band. Dinsdag besloot ik gezellig naar de stad te fietsen om wat dingen te halen, super goed idee! Totdat ik weer terug wilde fietsen en mijn band lek was. Half mank (van het teennagel incident op die zaterdagavond) liep ik met m'n fiets naar een fietsenmaker. Ik kon mijn fiets de dag erna ophalen (het was nogal laat dus hij had geen tijd meer om hem gelijk te maken). Nou helemaal prima, tot ik me bedacht dat ik geen chipkaart bij me had en naar huis lopen met mijn teen zag ik niet zo zitten. Ik heb uiteindelijk maar een buskaartje gekocht zodat ik toch nog gewoon thuis kon komen. De dag erna kon ik mijn fiets ophalen, gelukkig want ik begon hem al te missen. Ik gebruikte hem gelijk en fietste naar een printshop vlak bij de universiteit in Tilburg. Eenmaal terug aangekomen bij mijn fiets na het printen ging ik dood, mijn band was namelijk alweer lek. Ik moest helemaal vanaf de uni teruglopen naar de fietsenmaker, en ik kan je vertellen, dat was echt een kut stuk. Het was ook nog eens mega warm die dag, dus dat was allemaal weer fijn. Gelukkig kon mijn fiets snel gemaakt worden! Dit keer heb ik maar gewoon de hele binnenband laten vervangen en dat werkte! De dag erna kon ik namelijk nog steeds gewoon fietsen zonder dat m'n band weer leeg was. Dit alles koste me in totaal trouwens 14 euro, wat me erg mee viel! Ik dacht dat het laten vervangen van je band veel duurder was. En tot zo ver de afgelopen weken even kort samengevat!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-82702153760135777382015-03-27T11:49:00.001-07:002015-03-27T11:49:27.203-07:00Praat eens even normaal<div dir="ltr">
Jahoor, de lente is begonnen dus het werd weer tijd voor een stukje. Oké eigenlijk slaat dit nergens op maar het steeds openen met ik heb lang niks geplaatst dus tada hier ben ik weer is ook niet zo origineel meer. Maar goed, lente dus. Lente betekend continu niezen en rode jeukende brandende ogen, feest dus. But I'll survive, want lente bekend ook zon en terrassen. En nu moet ik toch wel toegeven dat terrassen een van mijn grote passies is. Ik geniet er echt van en ik ben er, al zeg ik het zelf, ook erg goed. Maar voor nu moet de lente nog even wachten, want het weer is nou niet echt wauw. Al schijnt vandaag de zon, dus dat geeft hoop! Maar lente voor de deur betekend dat we tuinstoelen moeten gaan fixen hier in Tilburg zodat we buiten kunnen zitten. Gelukkig is daar een facebookpagina voor. Gewoon even neerzetten wat je zoekt en mensen reageren. Zo heb ik wat </div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMzV7UuEMF1DnK_p9QpXBlAIOl97JOQcmQQ79JkmmUgVmE_sHj-9lpMcX6oOll4v37sMRjJAHnueMLuhlYR889UDBpBJBxv4x-XewoAS15SMZ6SItK9uasyucHd13oVOuXjqubTBJZBBX8/s1600/IMAG1237.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMzV7UuEMF1DnK_p9QpXBlAIOl97JOQcmQQ79JkmmUgVmE_sHj-9lpMcX6oOll4v37sMRjJAHnueMLuhlYR889UDBpBJBxv4x-XewoAS15SMZ6SItK9uasyucHd13oVOuXjqubTBJZBBX8/s1600/IMAG1237.jpg" height="200" width="113" /></a>tuinstoelen en een tafel gefixt. Iemand had ook nog wel een bankje over, leuk voor in de tuin. Deze werd woensdagavond bezorgd bij ons. Tot mijn grote schrik bleek het geen leuk bankje te zijn voor in de tuin, maar een vet grote normale bank, voor binnen dus. Dit ding staat nu beneden in de gang lekker in de weg, totdat er iemand is die hem wil komen halen. Zo niet dan zijn we van plan dit ding op straat te zetten met een briefje "Gratis mee te nemen' erop. Hoe dit allemaal kon gebeuren is me weer een raadsel, maar het is natuurlijk wel echt iets voor mij.<br />
<div dir="ltr">
Verder is dit verhaal alweer van even terug maar in moet het even met jullie delen. Een tijdje terug was ik met twee huisgenootjes in de jumbo. Zwaar discussiërend over welke soep we gingen kopen werden wij plotseling onderbroken door een random man die ons vertelde dat we maar een even normaal moesten praten. Want je moet een rollende r hebben, niet zo'n kak r zoals ik dus heb. Want ja het is hier niet Aalsmeer en we zitten niet in GTST ofzo, dus doe maar gewoon niet. Je moet het maar afleren. Dit is de tip die wij meekregen. Want dat doen ze bij hun dochter ook, werd eraan toegevoegd. Dat arme kind schaamde zich dood en probeerde zich te verontschuldigen voor haar vader. Wat ik best kan begrijpen, het was best wel een zak door de grond van schaamte moment voor haar. Maar oké, dat was dus erg vreemd. Toen de man verder was gelopen zei ik nog iets met een 'verkeerde' r, volgens mij zei ik maar. Dit schreeuwde de man nog even na vanaf een afstandje, met de kak r zoals het uitsprak. Toen ik hem even later bij de kassa zag staan heb ik hem nog even een boze blik toegeworpen. Ik vond dit allemaal toch wel een beetje vreemd. Laat mij lekker praten zoals ik wil.<br />Verder heb ik mijn afgelopen weken doorgebracht met veel ongezond voedsel. Zo ben ik drie keer naar de Burger King geweest, heb ik twee keer in één week pizza gegeten en was de Ben&Jerry's ontzettend goedkoop bij de jumbo in het centrum dus moest ik twee potten inslaan en er gelijk één proeven. Misschien is dat ook wel de reden dat ik twee dagen ziek in bed heb gelegen en me nu nog steeds niet zo wauw voel. Overigens was de eerste keer Burger King best wel een faal. Als je uitgaat in Rotterdam en nog maar zo'n 8 minuten hebt voordat je nachtbus gaat, dan heb je géén, ik herhaal géén tijd om eerst nog even patat te kopen. Wanneer je zit wel doet zal je zien dat de bus net voor je neus wegrijdt. Om dit verdriet weg te werken kan je natuurlijk altijd weer teruggaan naar de Burger King en meer patat bestellen, dit is dus ook wat wij deden. Maar we hebben ervan geleerd, denk ik. </div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-25961121315168391582015-03-07T12:12:00.001-08:002015-03-07T12:15:06.526-08:00De verhuizingIk ga verhuizen. Ik dacht dat iedereen dit al wist maar ik krijg er nogal veel vragen over dus ik leg het nog even een keer uit. Ik woon dus in Naaldwijk en heb een kamer in Tilburg. Ik ga niet verhuizen van kamer in Tilburg, maar we gaan thuis verhuizen, dus we ruilen Naaldwijk in voor Hoek van Holland. Wat ik hier van vind is over het algemeen wel bekend denk ik, ik ben er (nog steeds) niet zo heel erg enthousiast over. Waarom niet? Ja waarom wel.<br />
Ik zie vooral erg op tegen de extra reistijd van ons nieuwe huis naar vriendinnetje e.d. Ook is de verbinding met het ov vanuit HvH nou ook niet echt zo wauw. Ik heb nu standaard 21 minuten overstaptijd op Rotterdam, dit betekend dus lang wachten en waarschijnlijk meer onzinnig eten kopen op het station want dat doe ik vrijwel altijd als ik lang moet wachten. Of ik moet gewoon een heel voedselpakket meenemen voor onderweg dat kan natuurlijk ook! Ook zal ik steeds nog wel een stukje moeten fietsen naar het treinstation, dus ik moet opletten met de hoeveelheid bagage die ik meeneem want ik moet er dus nog wel mee kunnen fietsen. Ik werk wel nog steeds in Naaldwijk, dus dat wordt lekker heen en weer en heen en weer. Misschien wordt het tijd voor een betere fiets die deze afstanden wel aankan.Verder is het centrum trouwens ook niks, want er is geen leuke kledingwinkel of iets te vinden. Alleen wat supermarkten en rotzooi winkels. Allemaal helemaal leuk dus!<br />
Nu stel ik me vast vreselijk aan en denk ik hier misschien over een paar maanden wel anders over, maar nu vind ik het gewoon stom. Ik heb m'n hele leven in ons huisje in Naaldwijk gewoond en nu ineens moet ik daar weg. Ik heb gewoon een beetje het gevoel dat ik een deel van m'n leven moet achterlaten, en ja ik weet het het klinkt belachelijk als je het zo zegt, maar ik heb nogal moeite met afscheid nemen. Ook al zijn het spullen oid, ik hecht overal altijd te veel (emotionele) waarde aan waardoor ik niks en niemand weg kan en wil doen. Dat we nu door al m'n spullen van vroeger gaan en dingen moeten wegdoen vind ik ook erg vervelend. Je weet dat het ooit moet gebeuren, maar het liefst zou ik gewoon alles houden en het over 10 jaar nog eens uitzoeken ofzo, but I'll survive!<br />
M'n bed is vandaag verhuisd, dus ik ga hier vannacht voor het eerst slapen *spannendddd*.<br />
Het huis is nu echt nog een grote rotzooi vol tassen en dozen en dozen en tassen. Prullenbakken hebben we ook nog niet dus we hebben overal tasjes die zich verkleden als een prullenbak. Ook hangen er zo ongeveer nog nergens spiegels en dat is natuurlijk ook wel lastig want spiegels hebben we wel nodig! Gelukkig voor mij is al het voedsel wel al verhuisd hierheen dus dat hoef ik niet te missen. Maar er moet nog een hoop gebeuren voordat het allemaal 'normaal' leefbaar is hier! Ik moet ook nog opzoek naar al m'n kleding want dat ligt echt overal. Een kapstok hebben we trouwens ook nog niet dus alle stoelen in de kamer hangen nu vol met jassen. Ik weet wat jullie denken, het begint op je slaapkamer te lijken. En ja inderdaad, zo zou je het nu wel een beetje kunnen omschrijven ja. Alleen is het hier nog loopbaar en dat is het in mijn kamers meestal niet zo. Maar goed, ik zal binnenkort wel even wat foto's plaatsen zodat jullie een impressie krijgen van ons nieuwe huisje. We hebben trouwens ook nog geen tuin, dus ik hoop niet dat het al snel mega warm gaat worden in de weekenden want dan kan ik nog niet in de tuin liggen :(Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-64103432427503825022015-03-03T12:42:00.000-08:002015-03-03T12:42:23.070-08:00Carnaval enzoDit jaar begon niet al te best. We kennen ondertussen allemaal het verhaal van de nagellak telefoon en de barst in het scherm van m'n laptop. Gelukkig voor mij kon mijn laptop snel gemaakt worden en functioneert ie nu al weken weer helemaal prima, maar het was wel even een stress momentje. Dit alles gebeurde namelijk een paar dagen voor de tentamens en aangezien ik nooit boeken koop en dus alles van internet moest halen was dit wel een probleem. Maar het is uiteindelijk allemaal goedgekomen. Meer dan goed zelfs, want ik heb eindelijk na 1,5 jaar m'n P gehaald. Ik moest deze periode nog even twee vakken van vorig jaar halen en dat is gelukt!<br />
Nu hoef ik me geen zorgen meer te maken, want ze kunnen me niet meer van de opleiding gooien. Dus nu was er tijd om m'n aandacht te richten op belangrijkere dingen, zoals carnaval! Want dat is natuurlijk erg belangrijk. Als import Brabander moet ik natuurlijk wel meedoen met de tradities, dus carnaval hoort erbij! Dit jaar heb ik het zelfs 3 dagen volgehouden! Ik had eigenlijk nog wel iets langer willen feesten, maar ik was toch ook wel een beetje moe na deze dagen. Het leuke van carnaval is dat het overal is. Dus wanneer jij gezellig boodschappen doet in je vertrouwde supermarkt hoor je fantastische nummers zoals 'paard in de gang' en 'broodje frikadel' langskomen. En natuurlijk vind je dit helemaal niet irritant! Wanneer je in de stad loopt in je normale kleding val je op. Er wordt overal volop bier gedronken en af en toe een polonaise gelopen, en dat allemaal midden op de dag! Wanneer er een optocht plaatsvindt ligt het hele centrum plat en kan er niet en niemand meer door, behalve de wagens. Dit betekend dus dat vrijwel alle buslijnen in Tilburg niet rijden, gelukkig was Arriva hier goed op voorbereid en hadden ze dit op tijd aangegeven! Zelfs zo op tijd dat ik tegen hun moest vertellen dat hun eigen bussen niet reden en dat ze zelf niet eens wisten waarom.<br />
Maar oké, carnaval was leuk en na deze heftige dagen was het tijd om uit te rusten. Dat heb ik ook zeker gedaan. Ik heb namelijk niet veel meer gedaan dan slapen, werken en een beetje shoppen in de vakantie. Het hoogtepunt van die week was de verjaardag van Anoeska op zaterdag, dat was de grootste onderneming van de hele week. Ik ging er namelijk op de fiets heen, en ik moet zeggen dat het al een tijdje geleden was dat ik zo ver had gefietst, dus het was een uitdaging! Maar er stond niet zoveel wind dus eigenlijk ging het best wel prima.<br />
De week erna moest ik van iedereen aanhoren dat ze vrij waren, terwijl ik alweer terug naar school moest. Het viel me erg zwaar. De afgelopen maanden hebben we zoveel tentamenweken en dingen gehad dat ik echt helemaal uit het ritme ben. Niet dat ik er ooit heel erg in heb gezeten maar toch. Nu is het alweer twee weken geleden dat ik vakantie had en ik kijk nu alweer uit naar de volgende want ik heb het nodig!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-22300799636252555092015-01-05T13:12:00.000-08:002015-01-05T13:13:29.958-08:00London callingDe tijd vliegt, het is alweer januari 2015 en een halve maand geleden ging ik naar Londen! Deze trip ging tegen mijn verwachtingen in echt door. Ik dacht namelijk dat het een yolo idee was van Stefan, dat hij met z'n verjaardag naar Londen wilde gaan, maar dit hebben we toch maar mooi even echt laten gebeuren! Wanneer je in Londen bent zijn er een aantal dingen die je wel, en ook vooral een hoop dingen die je niet moet doen!<br />
<br />
What to do;<br />
- Blend, doe alsof je er thuishoort. Hiermee bedoel ik, sta altijd rechts op de roltrap, mensen worden gek als je het niet doet. Ook moet je gewoon de straat oversteken alsof er geen auto's rijden, zo steekt iedereen daar namelijk over. Of het erg succesvol is is een andere vraag, maar wij hebben niemand aangereden zien worden dus het werkt wel!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV5wIy9PENNmyVi3lxjZaWhZVOfQP8B4kaX7Kf2Qdcsv6b5EHlniapuS2QdwHWgJGiBtc2EhEHSLPNdJVyoi4SO517j2egPXfbwV94d8aPg5kmo0b3KqWRpIMJjhvoL9lmJmNMM_iI5UJ4/s1600/10857933_809282235795570_7124296634749451288_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV5wIy9PENNmyVi3lxjZaWhZVOfQP8B4kaX7Kf2Qdcsv6b5EHlniapuS2QdwHWgJGiBtc2EhEHSLPNdJVyoi4SO517j2egPXfbwV94d8aPg5kmo0b3KqWRpIMJjhvoL9lmJmNMM_iI5UJ4/s1600/10857933_809282235795570_7124296634749451288_n.jpg" height="150" width="200" /></a></div>
- Go to Abbey Road! Dit stond eigenlijk niet meer op onze planning, maar omdat de bus gemeen was (lees: op de buitenkant stond dat ie naar victoria ging maar dat bleek dus niet zo zijn) stapten wij uit bij een random halte en waren we ineens bij Abbey Road! Het maken van de beroemde foto was echt een sensatie, want die weg is nog best wel aardig druk en automobilisten hebben weinig zin om te stoppen zodat jij een foto kan maken. Wij zijn dus rennend dat zebrapad opgegaan, hebben snel een paar foto's laten maken en zijn toen weer verder gerend, zou je niet zeggen hè als je de foto ziet! Maar het was wel een hele ervaring dus ik zeg doen.<br /><br />
- Uit eten gaan bij een druk restaurant (als het niet te duur is tenminste). Want druk is vaak een goed teken, namelijk dat het eten lekker is. Dat was waar wij gingen eten ook zeker het geval. Het enige jammere is dat je in Londen bij veel restaurants e.d. 'servicekosten' moet betalen. Je bepaald een vast bedrag per persoon voor het feit dat iemand je eten en drinken komt brengen, dit vond ik wel weer een beetje jammer.<br />
- Haal een McFlurry! Deze kost in Londen namelijk maar 1 pond.<br />
<br />
What <u>not</u> to do;<br />
- <b>Don't</b> act suspicious! Dit kreeg ik te horen in de bus na een fantastische avond in de Fabric (zie hieronder). Meneer de niet zo vrolijk buschauffeur vond dat ik nog al verdacht mijn daypass liet zien en riep me terug. Hij wilde ook echt niet verder rijden voordat ik naar 'm toe liep. Hij vroeg om mijn kaart, wilde hem zelfs ook nog vasthouden en vertelde me vervolgens dat ik niet zo suspicious moest doen. "Don't act suspicious! You have a good card so stop acting suspicious." Zeer verontwaardigd ben ik in de bus gaan zitten. Maar oké niet zo suspicious doen dus!<br />
- Ga niet naar de Fabric. De Fabric is de grootste club van Londen, het is helemaal geweldig echt de place to be! Het is zo geweldig dat er een enorme rij staat als je er aankomt. Na een tijdje wachten en een flinke controle wacht je even op de rest van de groep terwijl je net naast de ingang op een trap staat. Na nog geen 3 minuten komt er een niet zo vriendelijk vrouw naar je toe die schreeuwt dat je van de trap af moet "KEEP MOVING GUYS". Dit was nogal onvriendelijk, ik vroeg me gelijk al af waar we beland waren. Gelukkig konden we daarna de entree betalen, dit was slechts 21 pond dus dat was een koopje. Alsof dat nog niet genoeg was konden we daarna ook in een enorm lange rij gaan staan voor onze jassen. Ook hier moesten we blijven bewegen en ons zowat tegen de mensen die voor ons stonden aan proppen want ja de vriendelijk mevrouw bleef maar "KEEP WALKING, KEEP MOVING" naar ons roepen. Onze jas was gelukkig ook niet gratis, dit was namelijk ook nog even 2 pond. Betaal je 21 pond entree, zit niet eens je jas erbij. Maar oké, nu was het tijd om te feesten. Al snel werd duidelijk waar we beland werden, een soort crappy technofeest met verschrikkelijk saaie en slechte muziek. Voor het feit dat er mensen waren die wel helemaal los gingen hadden we maar één verklaring: drugs. Erg lang hebben wij het niet uitgehouden in deze topclub. Het was een beetje jammer van ons geld, maar het was wel weer een ervaring! Wanneer wij weer in de super fijne lange rij gingen staan voor onze jas, kwam onze grote vriendin nogmaals tegen ons (en ook andere mensen hoor) schreeuwen dat we maar door moesten lopen. Ook een collega van dr kwam hetzelfde naar ons schreeuwen, nee van vriendelijk personeel hebben ze daar nog nooit gehoord. Maar daar hebben de grote winkels in Londen ook last!<br />
<br />
Verder heb ik het echt super naar m'n zin gehad in Londen en ben ik zeker van plan om nog een keer terug te gaan!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-41436183195601553682014-12-13T09:08:00.002-08:002014-12-13T10:36:02.671-08:00Jaszak strugglesIk heb een nieuwe jas nodig, dit is mijn conclusie na gisteren. En waarom dan, hoor ik jullie denken. Nou omdat mijn jaszakken niet zo veilig zijn. Toen ik bijna en jaar geleden deze jas net had ging het vrijwel gelijk mis. Toen ik in Amsterdam aan het rennen was naar de tram vloog mijn telefoon uit mijn jaszak.(ik had deze telefoon toen echt pas een paar dagen ofzo). Dit is een van de vele keren dat dat ding tijdens het rennen uit mijn jaszak is gevallen. Dat niet alleen, ook sleutels vallen eruit. Zo was ik een tijdje geleden mijn fietssleutel verloren in Tilburg en daar heb ik geen reserve sleutel van dus er was paniek. Ik ging die dag naar de bioscoop en had nog 20 minuten om bij de bios te komen, tijd genoeg dacht ik. Tot ik dus mijn fietssleutel nergens kon vinden. Ik heb echt letterlijk overal gezocht maar dat ding was gewoon weg. Er bleven twee opties over: of hij lag ergens in de sportschool waar ik die middag heen was geweest, of hij was tijdens het rennen naar de bus uit mijn jaszak gevallen, want dat had ik die dag ook nog gedaan! Vol hoop ging ik naar de bushalte om te zoeken naar mijn sleutel. Het was inmiddels al donker dus ik ging als een mongool met m'n telefoon zaklamp ding over straat lopen in de hoop mijn sleutel te vinden, helaas was dit niet erg succesvol. Ik besloot te gaan lopen naar de bioscoop want ik had alle bussen die die richting opgingen net gemist dus ik had niet echt een andere keus. Wonder boven wonder deed ik er maar 12 minuten over om bij de bioscoop te komen, ik heb nog nooit zo hard gelopen volgens mij. Maar oké, de film was allemaal leuk enzo en naar huis kon ik wel weer met de bus, maar er was dus nog steeds geen fietssleutel. De volgende dag krijg ik een berichtje van een huisgenootje met de vraag of ik nog steeds mijn fietssleutel kwijt ben, vervolgens stuurt ze een foto en ja hoor dat is hem! Hij lag dus gewoon bij die bushalte in de buurt waar ik toen die avond nog heb gekeken, maar blijkbaar toch niet goed genoeg. Ik was helemaal blij want ik was al manieren aan het bedenken om mijn slot open te breken maar dat was nu niet meer nodig. Maar ja dat was wel een vervelende ervaring, en dat allemaal omdat ik zulke slechte onhandige jaszakken heb. Gisteren was het weer raak. Er was paniek, de trein ging bijna en ik moest nog van de bus naar de trein rennen. Ineens hoor ik een geluid, er valt iets op de grond. Ik kijk en zie een eyeliner die ik de dag ervoor gekocht had over de grond rollen. In een niet heel erg soepele beweging raap ik dat ding van de grond, gooi ik mijn chipkaart tegen het incheck paaltje en storm ik naar de trein. De trein had ik overigens wel gehaald, maar weer viel er iets uit mijn jaszak wanneer ik begin te rennen. Ook verlies ik vaak mijn chipkaart wanneer deze in mijn jaszak zit. Als ik mijn jas ergens neerleg en vervolgens weer oppak dan vallen er nog wel eens dingen uit mijn jaszak, en meestal is het dan mijn chipkaart. Gelukkig is er dan vaak wel iemand in de buurt die het ziet, anders was ik nu al aardig wat keer dat ding verloren. Nu heb ik drie opties: 1. Ik koop een nieuwe jas 2. Ik stop met rennen 3. Ik stop gewoon niks meer in mijn jaszakken. Ik ben er nog niet helemaal uit wat nu de beste optie is. Misschien toch maar gewoon niks meer in mijn jaszakken doen, want niet rennen is natuurlijk geen optie. Ik ben altijd laat dus moet altijd rennen.<br />
<br />
En dit zover deze onwijs interessante informatie. Misschien dat jullie er iets aan hebben wanneer jullie een nieuwe jas kopen.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4235672654437423956.post-4411357482926829722014-12-05T13:09:00.001-08:002014-12-05T13:09:58.579-08:00Winter is coming En daar zijn we weer, wat hebben we toch weer ontzetten veel spannende dingen meegemaakt, ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen! Oké ik overdrijf, maar ik heb wel genoeg inspiratie bij elkaar verzameld om weer even iets te typen voor jullie dus dat is fijn. Al wordt het wel wat korter dan normaal denk ik maar jullie moeten het er maar mee doen!<br />
Het is koud buiten. Dit hadden jullie vast zelf ook al gemerkt maar ik meld het toch nog even. Het is weer handschoenen, sjaal en muts weer. Helaas heb ik geen muts dus gaan m'n oren dood iedere keer dat ik ga fietsen. Terwijl ik dit typ bedenk ik me ineens dat ik hier ergens in m'n kamer wel een muts heb liggen en dat ik dus gewoon een beetje dom ben dat ik daar nu pas achter kom. Dit koude weer zorgt ervoor dat ik nog moeilijker mijn bedje kan verlaten iedere ochtend, eigenlijk is het nu gewoon onmogelijk om eruit te komen. Het is deze week ook maar één keer gelukt om er uit te gaan wanneer het de bedoeling was. Ook is het nu je tenen sterven af in all stars weer, dus moet ik op zoek naar schoenen waarmee ik de winter kan overleven, iemand suggesties?<br />
Winter betekend ook dat het vroeg donker is. Dit is het perfecte moment voor de politie om rondjes te rijden en iedereen zonder licht om half 1 's nachts terwijl er verder niemand op de weg is aan te houden en een boete te geven. Gelukkig voor mij kreeg ik geen boete want ik had licht, al was m'n voorlicht te klein en hadden ze nog wel meer te zeuren. Helaas had mijn huisgenootje minder geluk. Zij werd een paar honderd meter voor ons huis aangehouden en kreeg een mooie bekeuring van in totaal 62 euro (dit is inclusief de 7 euro belachelijke administratiekosten), dus mensen wees gewaarschuwd! Achteraf gezien voelden we ons dom omdat we de politie al zagen rijden en we dus een andere weg in hadden kunnen slaan, maar wij hadden verwacht dat ze rond dat tijdstip wel iets beters te doen hadden, niet dus. Humor kenden ze ook niet, dus dat was jammer.<br />
En dan: hoe gaat het met Flip (de muis). Dit is een vraag die regelmatig aan mij wordt gesteld, om precies te zijn minimaal 3x per week. Dus voor alle nieuwsgierige mensen komt hier het antwoord: ik heb geen idee. Nadat Flip door de keuken heeft gerend heeft niemand hem meer gezien of gehoord. Er zijn dus een aantal scenario's: 1. Hij is dood. 2. Hij is weg. 3. Hij zit er nog steeds en loop misschien af en toe nog wel eens door mijn kamer. Ik wil er liever niet aan denken, maar ik check altijd nog wel even de plekjes waar ik hem heb gezien en waar hij zou kunnen zitten voordat ik ga slapen.<br />
En dat was het wel weer voor nu! Geniet van jullie sinterklaasavondje en weekend!<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/03498091193232669608noreply@blogger.com0