Kledinghanger

Vandaag, was een hele heftige dag. En het is pas +/- 7 uur, kan je nagaan. Het begon allemaal zeer voorspoedig. Ik sliep alweer slecht, waardoor ik me vanmorgen nog steeds kut voelde en m'n bed niet uit kon komen. Met flink wat gehaast haalde ik m'n bus en was ik ruim op tijd voor m'n trein op Rotterdam, dus ik was blij, want nu kon ik nog een kaasstengel kopen voor onderweg.
Toen ik naar spoor 4 ging voor dé intercity naar Venlo was er al iets vreemds, er stonden namelijk wel erg weinig mensen te wachten, maar ja dat kan gewoon natuurlijk. Het was 10 over half 9, m'n trein zou bijna komen. Ineens wordt er omgeroepen dat er een defecte trein is en treinen niet verder rijden dan Dordrecht. Maar mijn intercity reed gewoon stond er, dus ik was blij. Tot het moment dat er een melding op het bord kwam, deze trein rijdt niet verder dan Dordrecht. Ik was boos, voor niks m'n bed zo vroeg uit, maar gelukkig is er de intercity direct. Ik draai me om en kijk op een ander bord om vervolgens te zien dat deze niet rijdt. Ik ben in paniek. Ze blijven maar oproepen dat ik via Utrecht moet reizen, maar ik ben toch niet gek? Uiteindelijk na een kwartier op een bankje zitten en 14 keer de omroep via Utrecht te gaan deed ik dit maar, ik was uiteindelijk om 11 uur in Tilburg ipv half 10, zo fijn!

Toen was er de middag. Ik werd heel luxe m'n al m'n bagage bij huis gedropt door Laura. Stefan (zat ook in de auto) had nog even iets nodig wat bij mij lag dus dat ging hij pakken. Ik had nog een tasje van Laura liggen dus ik bracht ik naar de auto, ik draai me om en zie dat m'n voordeur dicht is. Ik raak en paniek en zeg tegen Stefan: wat het je gedaaaaan? De deur was dicht, de achterdeur was dicht, m'n sleutels, telefoon, chipkaart, pinpas alles lagen binnen, m'n huisgenoten waren niet thuis en er was paniek.
We probeerden met een stok met daaraan een plastic lus om m'n deur open te krijgen maar zonder succes. Toen bedachten we dat er een 'nooduitgang' deur is die uitkomt op m'n 'dakterras' en die deur is vrijwel altijd open. We besluiten aan te bellen bij m'n buurman, die blijkbaar weet wie ik ben *eng*, en vragen of we via zijn dat naar de deur mogen gaan (zijn dak grenst aan ons dak waar dus die deur zit). Dit was zo'n goed idee, Stefan vloog het dak op, liep naar de deur, en deze was dicht. Plan gefaald.
Gelukkig was er nog een idee, we konden proberen om de deur open te maken met een kledinghanger. Dus we besloten om m'n buurman weer lastig te vallen en vroegen hem om een kledinghanger. Met dat ding hebben we allemaal geprobeerd om de deur open te krijgen, maar zonder succes. Ondertussen had ik via facebook op Stefan zn telefoon geprobeerd m'n huisgenoten te contacten, maar ook zonder succes. We besloten het op te geven en wat te gaan eten tot één van m'n huisgenoten zou reageren. Toen klonk ineens de euforie van Nina (Nina zat ook in de auto, gezellig hea). NINA HAD DE DEUR OPEN GEKREGEN!!! We waren allemaal zo blij, en verbaasd en vooral heel blij en verbaasd. Het was haar (thank god) gewoon gelukt m'n deur open te maken met een kledinghanger, ik zie een nieuwe carrière aankomen!
Uiteindelijk zijn we toch nog wat gaan eten om dit paniekmoment te verwerken. D